YAŞAMAYA BORÇLUSUN!

’Bilmek lânetlenmektir’
taþýyorum kendime;
anne deðilim ki
bebeðimi emzirsem?!

’Þuna bak; ukalâ, kepaze!’
üstümde rezilliðim
emdiðim süt burnumda
alýn iþte, taptaze!

Sanki sayýlý günlerim;
þafak vakti sorgusuz
asacaklar beni de,
sebepsiz korku olur mu?!

Neden korkuyorum neden
yaþamaya borçlusun
ölüme alacaklý
ölünür mü gün görmeden?!

06.02.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: