bohçana doldur az ama öz þiirleri kaðýt parçalarýnda kalsýn içimi burksun feryat biraz i mge tadý býrak buðulu gözümde mevsimsiz geldiðin nisan yaðmurlarýnda sürüklen hayatýn ara duraklarýna
unut git unutmamayý bana býrak unutuluþ sanrýlarýyla üþüyüp titrerim üzülürüm çilekeþ þiirler papatya olur seviyor, sevmiyora dökülür bir yapraðý hüzün diðer yapraðý ebruli bir diðer yapraðý deniz elimde kalan dal bana gaipten ’ceee’ der solar inkar eder Aþk’ý beyaz
-susamýþ yanmýþtýk ikimiz de içtiðimiz zemzemdi yudumladýkca temizlendi ruhumuz Þ.
-sözcükler gýrtlaðýma sýkýþýr elimde ölü heceler deðiþik kelimeler iþkenceyle þiir yazýyorum K
ah bu Asr-ý Aþk; hamuru insan, ruhu insan bir sen vardýn kalbimin atýþýný hýzlandýran sende git içim çekilsin çocukça baþýmý yaslýyým yârimin görmeden gittiði içi o ve sen dolu þiirlere
-Ey yar üzülme; nisan yaðmurlarýný yasakladým kendime Ve Aþk her mevsim bana yasak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.