Yollara düşme vakti

1-
Yokoluþun diliyle yazýyorum:
Bu þiirin içinde iktidarsýz bir ceset kendini g/ezdirecek
sevmek yaratýysa -þair kendi ruhuna gerecek aþk þemsiyesini
tomurcuða durmuþ seslerin aðýrlýðý diþlerini kýracak
-damarlarýný yarýp- bilinmez salgýný gezecek yoksul günceler



2-
Yitirilir duygu kopar sinir
ve þiirin ötesinde geriye boðulan hüzün kalýr
seni seviyorum terminalinde çoðullaþan bir inilti yankýlanýr
son öpüþ, tedirginlik, baþ döngüsü
sokulurum, sürülürüm soðumuþ yanlýzlýklara



3-
Sonra herþey benden usulca geçer Ekime
özel bir kalemle sessizliði konuþurum kesik kesik

-En çok dilini kesmeyi düþünür þair kendi suretinde-

Aþkýn biricik muellifi ben; bir satýrla çözümledim ölümü
beynimin kanatlý karýncasý yoruldu baþladý ölüm þarkýsý
sevdim ve yarattým diye baþlayan milâdi ayetler gibi
öp ve yeniden sokul
bedevi gecikmeler devþirmeden beni
kendimle kalmamalýyým

4-
Haydi ölümle baþlamayan þiirim
artýk i mgelerimi cehenneme beþ kala sustur
gözlerimden çýkart o kokan uykularý
buðulu çöllere düþme vakti

-vakit yok diyorsam yalan mahþere an var;
kýyamet, kýyamet þimdi.







Sosyal Medyada Paylaşın: