Beni yorma nihan
Sýrtýmda sinsi pusular var
Suya zehrini akýtan bir kabus bu
Elimi kolumu baðlayan
Sabrýn acýtan yanlarýna sakladým
Sükutun teslimiyetçi isyanlarýný
Görmedim
Penceremin kör yanýndan geçmiþ mutluluk
Üstelik saðlam yerimden vurmuþ ihanet
Yani bacým yani gardaþým
Gözlerim neden saklýyor gördüklerini
Utanýyorum bu ucube derinlikten
Surlarým tarumar
Bir kalemde silsem diyorum
Bir kalemde dünü dünden önceyi
Nasýl da özlemiþim sýnýrsýz bir gecede
Uçsuz bucaksýz bir uykuyu
sû-i zan kokuyorum tepeden týrnaða sabahtan akþama sû-i zan
Beni yorma çok üþüyorum nihan
Yetinme sen söyle
Bu ne çetin imtihan
Ve sen kendini inkar ediyorsun bana inat
Yaralarýma yoldaþ diyorsun her yýkýlýþýmda
Anlasana
Düþsem bir daha kalkamam
Etme nihan
Sende biliyorsun kýþtan deðil bu alabora
Bu iniltisiz yas
Bu eli yüreðinde yaþamak
Denedim nihan
Baþý salim ayaklarý serin yürümeyi
Tutunmadan sevmeyi
Her þeyi denedim de
Yenemedim yenilmeyi