Eskiye dönmeye gerek kalmadý, Anýlarýmý zaten benden çaldýlar. Senli güne artýk kalbim salmadý, Demek yeni aþklar hep yalandýlar.
Yaþatýrým sandým kopardýðým da, Gonca daha aþýkmýþ göremedim. Yapraklarýn solmuþ uyandýðýmda, Bu yüzden mi huzura eremedim?
Sabah gül bahçene yola koyulsam, Goncalarý getirsem kabul olur mu? Saðýr sultan tarafýndan duyulsam, Kalbim yiten huzurlarýný bulur mu?
Yarýn burada bayram inadý býrak, Olmasýn kalbimiz nedensiz ýrak, Eskilerdeki gibi barýþ çubuðu yak, Ya da çek git bu kalbimi kýrarak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.