Soðuk...çok soðuk... Kim koydu beni buraya? Karanlýk...Alabildiðine karanlýk... Niçin sesim bu kadar boðuk?
Çelik sesleri duyuyorum, Çekmeceler açýlýp kapanýyor. Kulaklarým durmadan çýnlýyor Bir makine gibi iþleyen ayak sesleri Ayný ritim tak...tak...tak... Gözlerimi açmaya çalýþýyorum, Ne kadar da aðýr gözkapaklarým, Kül rengi dolaplar,bembeyaz duvarlar Ah! Allahým neredeyim ben, neredeyim?
Burada ne iþim var benim? Çarþýya çýkacaktým, Çabuk olmalýyým, Dolmuþu kaçýracaðým, Bankalar kapanmadan yetiþmeliyim, Faturalar yatacak, Ev sahibine uðranacak, Sonra dönüþte ekmek alacaktým.
Kafamý kaldýrýyorum Giriþ kapýsýnda yazýlar Dört harf... Kýrmýzý renk... ... Ýþliyor beynime .......................MORG!!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
maviye sürgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.