MAVİ ATLAR
Sevdalar taþýdýk
Senelerce biz yüreðimizde
Öç nedir kin nedir bilmedik
Çünkü onlarý denize atmýþtýk
Kucaðýmýzý açmýþtýk bütün insanlýða
Ve bütün insanlar düzelir diye
Gün dönümlerini bekledik
Gün dönümlerini göremedik
Halbuki biz gökkuþaðýný görmüþtük
Altýndan geçmek istemiþtik
Sonra makinistler ve þoförler
Bize gazete atmýþlardý
Biz onlarý okumuþtuk
Dünya küçük müydü o zaman?
Elleri ayaklarý nasýrlý insanlarý sevmiþtik
Yüzleri harita gibi insanlar...
Çünkü mavi atlarýn mavi þehrinde
Biz o insanlarý tanýmýþtýk
Ama yüreði nasýrlý olan insanlar
O þehre giremedi
Biz onlarý asla sevmedik
Eskiden evlerimizin
Bacalarýndan çýkan dumanlar
Kucaklaþýrlardý birbirleriyle
ÞÝmdi onlar bile birbirine soðuk
Halbuki sevinçlerimiz aynýydý
Aðýtlarýmýz ayný
Þimdi ise bir þeyler deðiþmiþ
Toprak bile kendi renginde deðil
Yaðmurlu bir gün
Atlarýmýzýn yeleleri ýslak
Gidiyoruz mavi atlarla bu þehirden
Ve dönüyoruz tekrar
MAVÝ ATLARIN MAVÝ ÞEHRÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.