Ölüm bugün bana gelecek, Kurumuþ gül kokularýnda, Nesli tükenmiþ bir kuþun kanatlarýnda... Naftalinli çamaþýrlar... Bembeyaz çarþaflar, Ölüye hasret kefenler... Ölüm bugün bana gelecek, Kurumuþ gül kokularýnda...
Bugün bana ölüm gelecek, Karþý komþumuz gibi... Hatýrladýðým ilk ölüm, Gördüðüm ilk ölü.. Annem aðladýðý için aðlamýþtým, Parmaklarýna sýmsýký sarýlmýþtým, Ve yalvarmýþtým annem ölmesin diye. Hayat dediðin bir oyuncakmýþ... Bugün bana ölüm gelecek, Karþý komþumuz gibi...
Bana ölüm bugün gelecek, Ne eksik ne fazla... Benim adým okunacak selalarda, Cenaze namazý benim için kýlýnacak, Artýk çalmayacak telefonum, Evimin ýþýklarý sönük kalacak, Aðlayacak seven birkaç dostum. Bana ölüm bugün gelecek, Ne eksik ne fazla...
Ve masal bitecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
maviye sürgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.