Yine Ankara’nýn yüreðimi üþüten rüzgarý. Hep yalnýz hissetmiþimdir burada. Sevgi neye kadirdir bilmem ama koca bir boþluk býraktýðýný iyi bilirim. Sonra bu boþluk, bu his zamanla köhneleþir ve fitil tutmaz. Sonra þaþýrýrým, ki ben unuturum sanmýþtým! Yaþadýðým tüm iliþkiler bir bir gelir aklýma, detaylarý sevgi boþluðunda. Beni bir gör; kafam karýþýr, kendimle çeliþirim : Madem detaylarý hala aklýnda, o zaman hissettiðin þey boþluk deðil. Peki boþluk deðilse nedir? ’’ Cevabýný bildiðim ve fakat dillendirmediðim sorular gelir aklýma ve tam da söylemek isterken sana, susarým, boþluða býrakýrým. Sevgiyi asla çýkmasýn diye hapsettiðim o derin ilahi yerin duvarlarý var ya, iþte oraya çarpar bu cümleler ve kýrýlýr caným.
Alp Ay Esenboða, Ankara/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alp_Ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.