vakit geç yine eylül yine hazan mevsimi hüznü mayalayan yaðmur damlýyor çatýdan küf baðlamýþ i mgelerime ve ben uyumak istemiyorum uyursam; bu sabah ta sensizliðe uyanacaðým
vakit geç odam sessiz ve buz kesmiþ duvarlar sanki üstüme abanýyorlar ve ben uyumak istemiyorum uyursam; bu sabah ta sensizliðe uyanacaðým
vakit geç alt üst olmuþ bir yürek masamda rakým yarým kalmýþ sigaram tütüyor sensizliðe ve ben uyumak istemiyorum uyursam; bu sabah ta sensizliðe uyanacaðým
vakit geç haramzade bir düþ kuruyorum sen varmýþsýn gibi yaný baþýmda çýlgýnca seviþmelerin ardýndan uykuya çaðýrýyor kirpiklerim ve ben uyumak istemiyorum uyursam; bu sabah ta sensizliðe uyanacaðým yokluyorum serseri bakýþlarla seni meðer gün aðarmadan karanlýða mahkum etmiþ seninle gelecek günleri
Hüma Efkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.