SEV
SEV
Güne baþlamalý bir serçe misali;
yalnýzlýðý umursamadan hayatýn tadýný çýkarmalý…
Yorulmak nedir ki yola çýktýysan...
Merak etme, küçük molalarla varýrsýn hedefe!..
Yanýnda varsýn çok arkadaþýn olmasýn…
Sýcacýk bir dost eli terletecekse avuçlarýný!..
Kýlavuz’a gerek yok hangi yana dönsen yolun aþka çýkar…
Varsýn sana kötülük etsinler…
Sen, iyilik et…
“Balýk bilmezse Halik bilir…”
Düne takýlý kalmanýn ne gereði var?..
Her günü deðil, her aný yeni bir baþlangýç say…
Say ki sayýlasýn!..
Kötülerin yaptýklarý deðil mi bize iyilerin ne olduðunu öðreten?..
Yine de sisteme aykýrý ol…
Varsýn deli desinler!..
Hayatý hoyratça savur…
Sen kendin için...
Sevdiklerin için...
Sevenlerin için yaþa…
Kendin için sev…
Unutma ki, tarlaya toprak mutlu olsun diye tohum ekmeyiz…
Yaþamsal gereksinimlerimizi gidermek için ekeriz ve tarlanýn topraðýn bundan haberi bile olmaz…
Sen kendini sev, kendini sevmesini bilirsen baþkalarýný da seversin…
Varsýn baþkasý onu sevdiðini bilmesin…
Yaðan cam kýrýklarý deðil!..
Yukarý baksan baþýna sevgiyle, aþkla yýldýzlar yaðdýðýný göreceksin…
Ruhunu okþamak için sev, sev, sev…
Sev ki beni de sevebilesin…
Hüma Efkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.