Yeminim

Soðuk ve ürkütücüydü sensizlik..
Lodoslarýn buluþmasý gibi..
Sýcakti yüreðim ..
Ateþin mumu eritmesi misali..
Usulca adýmladýðým düþlerim vardý yürek odalarýmda..
Boþluklara dalýp gittiðim..
Sensizliðin yuttuðu..
Yokluðunun kuruttuðu hayallerim..
Ama yine de ..
Soluðumda sanki kuþlarýn kanat çýrpýnýþlarý var.
Yüzümde sensizliðin kývraklýðýnýn izleri olsada ..
Elveriþsiz bir zamanda yeþermeye zorlanan 
Ama can vermeye ve çoðaltmaya çalýþtýðým umutlar..
Ve
O kadar masumdu ki her biri..
Ufak tefek sevdamýzýn kýrýntýlarý sadece..
Pencere kenarlarýna sýðýnýyor gözlerim..
Efsunlu harfler eksik kalýyor..
Sen yurtlar ediniyorsun yüreðimin en ücra köþelerinde..
Izleri düþüyor parmak uçlarýmdan kalemime..
Kalemimden açýlan yepyeni bembeyaz sayfalara..
Göç ediyor kara bulutlar tüm gökyüzümden ..
Kangrenli aþk hikayeleri de
Son buluyor..
Ve
Þimdi..
Elvedasý olmayan gözlerin esir alýyor yüreðimi..
Aþk ’a olan tövbelerimi hiçe sayýp..
Tüm yeminlerimi ..
Teker teker bozuyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın: