Zaman hasret.. An ise sensizlik.. Gecenin en çelimsiz hali.. Bense özledim seni.. Herkese ve herþeye raðmen.. Kendimden geçercesine.. Kendimden gidermiþcesine.. Her gün bir hücremin öldüðünü hissederek.. Kanýmýn çekildiðini hissederek.. Nefesimin tükendiðince .. Özledim seni.. Özlemlerin en tarifsizinden.. Sýnýrsýz.. En dayanýlmazýndan.. Her sensizliðim varlýðýný vuruyor þakaðýndan.. Yokluðunda kalan harflerin ardýndan bile Çaresiz bir iç sesin ayak seslerine gebe gecem. Aslýnda yavan bir harf kalabalýðýnýn arkasýna saklanýyor Sensizlik ve yalnýzlýðým.. Aklýmýn isyanlarýndayým.. Yüreðim sensizliðin yorgunu sanki.. Ama Yine de sevmenin en güzel haliyle.. Yoksun yine be sevgili.. Yüreðimin bulduðu bahanelerdeyim yine.. Ruhum hasretinin vuruþlarýna yenik.. Ellerimse boþlukta. Yokluðunun efkarý etrafýmda duman altýndayým... Her yer karanlýk.. Her yer zifiri þimdi.. Ben seni özledim sevgili.. Özledim. Sosyal Medyada Paylaşın:
burak poç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.