Söylesene anne...

Kapalý kapýlar arkasýnda umuda ektim gözyaþlarýmý.
Samimiyetime bin ah ettim bu gece.
Yüreðimle çýktýðým bu yolda yalýnayak koþmaktayým þimdi.
Yüreðimi çaldýlar bu þehrin nefret kokan sokaklarýnda.
Yarýnlarýmý aldýlar elimden.
Elinden oyuncaðý alýnan bir çocuðun gözlerindeki hýrsý görüyorum insanlarda.
Hani dostlar terketmezdi anne.
Hani yufka yürekliydi sevdalýlar.
Herþey düzelirdi geçerdi tüm acýlar derdin sen.
Birtane doðrun da mý yoktu.
Ýçimi rahatlatan sözlerin bugün canýmý yakýyor bak.
Sahi bilseydin yine teselli edermiydin.
Yine içi doðru dýþý yalan bugün güldürüp yarýn aðlatan cümleler kurarmýydý dilin.
Hayretle bakýyorum þimdi etrafýma.
Yalan iftira ve ayrýlýk bir o kadarda acý.
Aðýr geliyor bu kadar yük.
Býraksam hayatý en ince yerinde koparsam ipi.
Taþ olsam da alýnsa duygularým gitmezdi zoruma bu kadar.
Fay hattý gibi yüreðim bu aralar.
Bir kýrýlsam saðanaklar boþaltacak gözlerim.
Her bir parçam bi yana daðýlacak.
Ölüme koþacak bedenim.
Belkide huzura kavuþacak kalbim.
Huzursuzum iþte anla.
Herþeyimi kaybettim sanki.
En güzel yýllarýmý mesela.
Sonra el uzatanlarý bana.
Bir vuslatý beklerken yelken açmýþým ayrýlýða.
Ciðerim yanmýþ kanamýþ dizlerim.
Çekmiþsin elini benden.
Kapatmýþsýn ýþýklarý.
Yerin yedi kat dibi kabul etmiþ de beni merhametin reddetmiþ.
Kim anlarki þimdi beni. Kim dinler kim basar baðrýna.
Ben kendimi yakmýþým iþte anla.
Anla ki ben yarýnlarýmý kaybetmiþim dünlerle boðuþurken.....
Sosyal Medyada Paylaşın: