Çok mu zordu mutlu olabilmek ?

Anlamýyordum bazen bir çok þeyi..
Yada anlamak istemiyordum .
Neden böyleydi ,
Neden hep mutsuzdum .
Çok mu zordu mutlu olabilmek ?
Ya da benmiydim mutluluða uzaktan bakan.
Görmeyi mi yoksa Hissetmeyi mi bilmiyordum.
Yok yok belkide çok saf temiz oluþumdandý.
Almaktan çok vermeyi bildiðimdendi.
Bilmiyorum..
Aslýnda Mutsuzluðumun nedenini biliyordum .
Çoðu zaman kendime itiraf etmekten korktuðum bildiðim gerceklerdi.
Herþey öylece kalsýn yerli yerinde istiyordum belki de.
Susmalarým bundandý.
Gücüm yok yeni yaþam savaþlarýna belki.
Susmayý görmezden geliþlerim bundandý.
Belki de bir çok þeye umursamaz olmak istiyordum.
Anlamazdan gelmek...
Bilmiyorum 
Ama
Mutsuzluðumun nedeni 
Anlamadýðým sanýlan sahte yüzlerin çirkin oyunlarýn 
Farkýnda oluþumdu.
Bilip anlayýp susuþumdu.
Tek kelime etmeyiþimdi.
Içime haykýrýþlarýmdý avazým çýktýðý kadar.
Ama
Artýk sýðmaz oluþuydu bilip susuþlarýmýn.
Biliyordum..
Elimde sadece iki yol vardý.Ikiside birbirinden bin beter iki gerçek.
Ya susup mutsuzlukta boðulmaya devam edecektim.
Ya da anlayýp susuþlarýmý dile getirecek 
Ve üstünü çizmem gereken ne varsa karalayýp ,
Kaybettiklerimin ardýndan usulca bakacaktým....
Sosyal Medyada Paylaşın: