kadýnlar hep yorgundurlar sonbaharda nerde nemli bir çimen görseler koþup oraya uzanmak isterler ve ihanet etmek için geçmiþe çýfýt çarþýsýna dönen kalplerine abanýrlar þiirler yazarlar sözcükler satýnalýrlar bu ticaret bu ihanet bu kaygý nasýl da aþk diye sunulur sonra nasýl da sarýlýp sarmalanýr kötü kokulu aðýzlarda
oysa yitmiþtir sýr bir kere uçmuþtur kuþ iþe yaramaz olmuþtur þiir ve bulunmayacaktýr artýk kalplere þifa daðýtan ecza ister nazýmla yatýlsýn ister sefere çýkýlsýn cahitle
ne oldu da umudun doruklarýndan yuvarlandý taþ þimdi uhrevanýn derin ve yeþil bir yaylasý musanýn koynundan çýkmýþ yed-i beyzasý gibi leyla sanmak için kendini ya da zuhre diye sunmak için kuyulara avuçlarýndaki kirli öykülerle hakka yakaranlar pusarak kendi içlerine yavaþ yavaþ cesaretle göðe diker oldu gözlerini..
görüyorum ve buna da dayanýrým tanrým dayanýrým parçalansa da çocuklar etrafýmda çünkü etrafýmda bir sürü beyonce ve aklýmda büyük osmanlý rüyasý duvarda kabe resimleri üç boyutlu ve yanýbaþýmda bankalar ve kredi kartlarý ayný saftayým elbette pensilvanyayla ve meydanlarda iþçiyim laçkalaþmýþ sloganlarla..
baþým derde girince ahzaba sýðýnýyorum küfrederek belediye iþçilerine reis-i cumhura saða sola nanik yaparak camilere sýðýnýyorum sonra bir bedevi kabalýðýyla ince tebessümlerin ve galiz günahlarýn nezaretinde matruþka bebekleri gibi ruhumla dilimi ateþ sanarak ve tüm mavileri sevgilim ya da annem bilerek salýnarak aðzýmdaki gülüþle..
kadýnlar hep aþýktýrlar sonbaharda memelerinden söz etmiyorlar ama ben anlýyorum gözlerim kamaþýyor sessizliklerinin görkeminden hiçbiri beklediðim þahmaran deðil zehir deseniz hiç iþporta tezgahýndan aþýrýlmýþ yaldýz bundandýr kimi sözlerinin parýldayýþý ve büyümüyor insan böyle yanýlýnca ürpererek ýslýða sýðýnýyor sadece loþ gecelerde..
sonbaharda kendisini aþýk sanan ve yalancý düþlerinde sabahlayan kadýnlarýn ne zamandýr uzanmýþ ellerine aldýrmýyorum bu yalancý leylalarýn bulandýrdýðý sevdalar acuze þehirleri andýrýyor ucuz kaðýtlara basýlmýþ takvim yapraklarýndan aþýrýlmýþ tarif gibi öyle sýradan ve kendinden baðýmsýz herbirinin kaygýsý devasa herbirinin törpüleniyor yüreði
sonbahar yorgunu kadýnlar aðýrlýyorum gölgemde kimine baba oluyorum adam akýllý gölgemde baþlýyorlar kanamaya gölgemden baþlýyor kendimi öldürmelerim kimine haylaz bir oðul oluyorum yaralý omzumu gösteriyorum bazýlarýna ki onlar ilk i mgenin kovuðuna saklanýp aðlýyor kimi bir þairin sakallarýna asýyor bütün hayallerini ölülerden medet uman çinegene müridler gibi kimi bazý gecelerde koynuna aldýðý düþlere sýðýnýyor kimi Allaha sýðýnýyor sýrasýný savmýþ bir kalple aðzý dili oruçlu titriyor ayaklarý elleri tutup eylüle veriyorum bütün gözlerimi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.