Yaz kızım...
beyniyle yüreði arasýna sýkýþýp kalan
kirli saç telinde yol aldýnýz
etrafýnýza sýçrayan çamurlara aldýrmadan
topuklarýnýza yüksek ökçeler yaptýrdýnýz
altýnýzdan kayan uçuruma sýrat köprüsü kurup
zül’celal vel-ikram suretinde
al bu hayat ( sizin) sundunuz
göbek baðý ile asýp geçmiþi
kan sürdünüz suretime al’ al oldu yanaklarým
sülük gibi yapýþýp göðsünde ki deliðe
anamýn ak sütünü çaldýnýz
ki, kýrýldý alnýmýza çizilen haram lokmalar
izafi ‘yat kanunundan yetim haklar koyan kuþlarýn kanatlarýnda
deli murat, yetim Fatma ya da öksüz kelimeler parçalandý sözlükten
nehrin akýþý nereye, nereye dönüyor bu devran
þimdi gün tutulmasý “oðlak dönencesinde) meridyen
sokak sinemasýnda oynuyor
açlýk, savaþ, tecavüz, ayrýlýk, baþ kesen evren
haydi geç kalma sende yüz sür padiþahýn eteklerine
“hu” yaz kýzým(!) insanlýðýn tasavvuf defterine
kirli emellerin dudaðýndan doðduðumdan beri
baþaklar döl saçmaz/ aþklar yama tutmaz oldu
kredi kart aidatý gibi iade edildi acýlar
dul ,yetim kaldý yaralar
yaralar kan çökerken kýzýl yalnýzlýða
yalnýzlýk dem sürer Þirazi’ nin koynunda
her yer “bostan” her yer “gülistan”
herkes biraz kaçýk herkes birkaç yüz’ insan yatýrýr fon hesabýna
ya kýsmet !
ben ise, deli/ murat
yaz kýzým kader defterine
Ümmü AÞCI
ÜMA
Seçki kuruluna ve emeði geçen herkese teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.