YAĞMUR KUŞU
/Ölü rýhtýmlarýn cehresinde sabahlýyor güneþ
Belki gül/ü verir mavi sularýnda yanan ateþ/ Gezgin ayaklarý yoruluyordu düþlerin
Sabah-akþam sahilinde dolaþýrken sevdanýn
Yolcu geçmez ki sýcak kumsalýnda
Elinde asasý, sýrtýnda libasý
Bilge sakalýndan düþ/m ü þ ay yüzüne
Bir ileri- bir geri öperken kayalýklarý
Ýhtimal ceninleri assan da ufkunda ki yýldýzlara
Rotasý yüreðindir unutma
Ki
Ne düþlerin
Ne de hislerin seni götürür
Ýnsanlýk erdemine ulaþmýþ
Kocaman yüreðini dinle
Dinlen/ az soluklan
Derin bir nefes çek enginlerden
Sokul sessizce
Issýz bir koyda
Demir alma limaný gelmeden
Sallanmadan son veda…
Ve
Yaðmur kuþlarýdýr titreyen sabahlarýmda
Ayaklarý ýslak
Kanatlarý titrek
Üþümüþ dudaklarýný
Saklar pamuk tenine
Ki
Yaðmurlarý sever
Aldýrmadan üþümüþlüðüne
Bilir ki;
Yer ve gök
Sevdalýdýr birbirine
Ne topraktan koparýr ellerini
Ne yaðmurdan korkar
Göç etse de uzak diyarlara
Hep yüreðinde saklýdýr özlemleri
Yaðmur kuþlarý
Ve ben/ diðerleri gibi
Kanatlarýmda ýsýnýr ö z l e m i n
Her yaðmur yaðanda
O býraktýðýn
Islak rýhtýmda beklerim.
Biliyorum, yine yaðmur yaðýyor
Ve
Sen yine yoksun
Islandýkça yokluðunda içimde yanan ateþ
Dirhem-dirhem sönüyor
Ve galiba…
/ güneþ, sevgiyle göç eder yeni bir güne sancýsýnda bekleyen þafakta/
ÜMMÜ AÞCI
(üma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.