ýssýz coðrafyanda çýrpýyor kanatlarým altýn baþaklar yeþeriyor yer/yüzü ve ýrmaklarýn coþar kayalýklardan buram-buram sen kokusu bir de bulutlara çarþaf olmuþ gözlerin mavi teleðine deðen saçlarým göklere tek tek yýldýz yazýyor adýn ki cennet cehennem arasý koca/man seviyorum
perdeler çekiyorum bazen gözlerimin arasýna bu hayat denen çelik- çomak oyununda hep ebe olup sobelenirken kanayan yanlarýma kurþun geçirmez duvarýmda idam ediyorum mavi atlasý gölgeler uçuþuyor sol yanýmdan gece güneþin kefenini soyarken usul usul ufkunda parlayan gün/eþi sana benzetiyorum sürgün verip uzaklarýnda dönüp ve ben
k o c a --- m a n seviyorum
sen sað gözüm- sol gözü görmüyor sanýyorsun sessizliðimde yonttuðum çýralarýn ateþinde kýrýlan kadehlerin þerefine suskun sahilime çizik atýyorum uzun zaman oldu sevgili þiir düþmedi nefesimden bu yaz kurak geçti tenler kavruk mum gibi için için tenhamda yanýyorsun
-bilmiyorsun-
Ümmü AÞCI ÜMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.