peltelenen beyninle
yan gelip yattýn
oysa;
tek bir ak saç yoktu ruhumda
ahzân..!
_çýrýlçýplak bu sesler ne
yüzüme, gözüme, boðazýma
kan gibi yayýlan?
_ahzenli yüreðim âcizî
dökülüp yükselir birden gökyüzü
doðrudur yýldýrýmýn düþtüðü
karanlýktý o sýralar
sonu gelmeyen sessizlik kapladý ortalýðý
sus diyen olmaz artýk
eski yaralar acýr soðuklarda
nasýl alýnýp satýldýðýný gördüm
vicdan pazarýnda
bir acýnýn düðümüne baðlý
kanat çýrpmalardan yoksun
yakýnmalarýyla yüklü
dört bir yana yayar kendimi
dökülürüm içime
düþsün günýþýðýna gölgem
ahzân..!
uzat yeþil bir ýþýk dalý bana
aðarmýþ saçlarýmý baþkalarý görüyor þimdi
ya da
git çeþmelerin akýþýna
eski silinmiþ patikalarý bulurdum da
rüzgârda kimdir toplayan özgürlüðü?
bahçelere kilit vuran kim bugün?
aðlýyor þimdi uçup giden bulutlar
belki de ölümsüz kýlan unutuluþla
ahzân..!
o yitik yýldýz aydýnlatýr gecemi
git ahzân..!
...
( âcizî/ acizlik
ahzân/ hüzünlü )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.