sen de(ne)melerim 2

mevsimi sarý sýcak saçlarýnýn
gözlerin esmer bir hüzün yüzünde
hakikat gibi ellerin
bir yaðmur gibi dokunuyorsun tenime
üþüyor içime ektiðim sevinçlerim
bakýþlarým hicrana sýðmýyor yüzümde
dudaklarýmda babasýz çocuklar gibi bir þarký
yetim bir sevda birikiyor yüreðimin telvesinde
sana yetiþmek kaç ölüm kaç vakit ?
kaç göðe üflenen dua ?
beni kaç kez intihar ettin göz çukurlarýnda ?
ki ölüm gelmeden ölüyorum defalarca
ýssýz bir sokak gibi kalbim þimdilerde
gecekondu gibi yükselen kederlerimin
gölgesinde nefesleniyor bu þehir
yalnýzlýklar üþüþüyor saç diplerime
kýrýk göðsümün bir yaný
eksiðim pas tutan yerlerimden
sensizlik temalý resimler çiziyor yüzüm
gidiþinle abdest alýyor hüznüm
ne vakit yeniden sevmeye koyulsam seni
kabuðunu terkediyor yaralarým
ve ne vakit gelmesen sen
yine kanýyorum tüm heveslerimden..



Sosyal Medyada Paylaşın: