Sakallarýmý biraz daha uzatarak gürültüyle uzatýyorum; iç çekiþlerinin sesime sinmiþ kýrýklarýnýn incelerek tüm kainata yayýldýðý ve aðzýma melek yanýklarý yaðdýran semavi infiallerin bile göðsümdeki sýzýyý bastýramadýðý geceleri........
(Sadece ’uzatýyorum geceleri’ mi deseydim?)
...... uzatýyorum elimi sakalým içine uzuyor Ve uzadýkça, içim çocukluðumun içine dökülüyor
gece uzadýkça kaburga sýzýsý gibi incelirim Sýzý inceldikçe söz, Söz uzadýkça boynumun semavata beþik yerlerim- -Uzar heybemin içindeki kimselerin bilmediði saçtan týrnaða mücrim iniltilerim....
-Beni hep benden güçsüzler dövdü Kahramanlýðým bundan ve bundandýr ýssýz yerlerde çoðalmasý Allahýn ve karanlýðý mezarlýklarýn..-
oysa þimdi bir korku büyüyor ve dökülüyor alnýmla dilim arasýna bir yere Þimdi sakalýmla duvaðýn uzadýðý mezarlýklý gecelerin þirke ve þiire neden konu edildiðini senden baþka kim bilmeden anlayýp ince bir devinimle iç çekiþebilir ki söylesene!..
Biraz üzgün biraz yorgun çokça migrenim þöyle bir yana kaysaydýn da koynuna gireydim Boynunu bi yerden ýsýrýyor gözlerim ama nerden bilmem ki? kusura kalma, gözüm kara bir bakýþta çýkaramadým; dalgýným, içim baþtan sona yara esmer boyunlu ve yaralarýmýn heybesi çocukluðum benim! boynundan bi kere öpsem sakallarým batmaz deðil mi
OYY!.. (Kime uza(n) sam yüzümdeydi çocukluðum; uzuyordu..) Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.