Sevdin Sevdiðim gibi; ..belki de bir baþkasýný..! Ve bir ’’baþkasýný’’ kýrdýn orta yerinden, Pencere kenarý titremelerin yýkandý bir avluda... Eskisi gibi olan tüm eskilenmiþlik, Soru bekliyor bende ki cevaplara... Harcamakla bitmiyor sandýðýn zaman, Gün aþýrý geçirirken diþlerini þakaklarýna, Bir sokak dolusu yakalanacaksýn... Aldýrma yaðmur yaðdýðý kadar deðilse de, Sen ýslandýðýn kadarsýn...
Ölmek yok ölmeden bilesin, Suskun bir cümle narasýna gizlediðin herþeyi, Tükürdüðünde sokaklara, Belki o zaman ben gibi tükeneceksin... Çat kapý gelen her hissinin sahibi olan ben, Artýk gelinmez mekana kavuþurken cüretkar, Sen tüm korkaklýðýnda düþeceksin kendi aklýna.. Ellerin soðumaz soðumasýna da, Kalbin üþür elbet, zaman kovalarken ardýnda.. Artýk yolculuklar senin, Kala kalmak benimdir... Sevin.
Sevin, yýkýntýlar niyetine ne kadar cümle varsa Sahibisin... Çýt çýkmýyor hiçbir yerden, Sükut edinmiþ tümlenmeler kalýyor uzaklarýma. Bakýrdan halkalý hayaller eritilirken göz kanallarýnda, Ben çok garipsenmeler buluyorum..! Artýk sevmiyorum hiçbirþeyi seni sevdiðim gibi... Sarýlmýyorum..! Secde etmiyor gözlerim hiçbir þimþeðin gürültüsüne. -Usulca koparýrken kendini benden, Sana bir hayal sunuyorum gerçeksiz. Çatýk kaþlarýna, gül saçlarýný ekleyip giderken, Bir edepli hayal nefessiz. Zaman doluyor dolmasýna da, Gün umurumda deðil... Koþ umutlarýn seni bekler kandýrmak için bensiz.. Sevin, bir þehir daha yýkýldý sensiz.
Öyle ki iki yýl arasýnda bir an gibi karamsar, Öyle ki iki þehir arasýnda bir yer gibi misal.
Sana borç ödeyecek gücüm kalmadý, Diyeti muteber tüm anýlarým senindir. Bozdur hepsini bir nefeste tükensin kahkalarda, Þaþýrma sana isyan dahi etmiyorum isyan... Ýki heceli tek kelime gibisin lehçemin bozukluðunda, Süresi geçmiþ bir bilinmezlik belki de... Belki de ertlenmiþ bir aný hayalsiz. Her yaným þahit þiirlerim de öksürür oldu.
Ýki bayram arasý bir tek düðün olmaz..
Ben seni bu þehrin tüm sokaklarýnda deðil, Bir sokaðýnda sevdim.! Baþý yok sonu çýkmaz..
II Rica minnet sonuçlara adanmýþ elbetler. Haraç mezat sattýðýn aþkýmý, Kaldýrdým orta yerden. Her gün gibi ertesi olan sonsuzluðun, Ulaþýr mý þimdi düþtüðün yerden..?
Baþkasýna anlat bu hikayeyi, Ben sonunu biliyorum nefessiz. Yalancý kibarlýklara yüklü hevesler, Üç gece götürür kimsesizliði. Sen suskun saatler topla eskicilerden, Ben yaprak yaprak dökülmeye muzdarip, Maarif takvimler.. Susarým, hangi yazan susmamýþ ki..! Hece hece kendi beyninden vurulurken...
Bak diye baþladýðým sözlerin piþkinlikleri, Avuç içinde kaybolan parmak izlerine isyan. Bir þehir kurarým düþümde her yeri benim, Kim bilebilir ruhumdan baþka, Gün benim, gece benim, sen benim...
-Tuz kanýyor yarama basýnca, Ufukta binlerce hiçlik görüyorum. Yanaklarým kýzarmýþ utanmazlýktan, Söz geçmiyor hiçbir hususa, Harb bitti. Maðlubum, usanmazlýktan...
Devir masayý diyor ellerim beynime, Ters düz iþliyor hislerim an boyu, Karýþmýþ tüm kabahatlerim manasýz. Yandý þiirler sözler yalancý, Herþey sen gibi yalancý.. An yalancý, Can yalancý...
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.