Kýzýl bir geceye koþarken hesaplý, Adým baþý ayak ucuna düþüyorum. Gözlerinde ki bu yorgunluk neyin nesi ola ki ! Görmüyorsun; görüyorum..
Üfleyerek avcumda ki tozlarý ahýn bahtýna, Bir ikindi ezanýna yetiþiyorum, mahfil boþ. Sen her rekat da þiirimsin tertemiz.. Umut ekmiyorum þansýma, Varsýn kavuþmasýn ellerimiz.
Ýlkin bir gün diyorum hevesli, Sebebi belirli hislerimi kör topal yürütüyorum. Susmak kolayýma geliyor pür nefesli, Sanma senin ömründen eksiltiyorum.. Yaþatmaya çalýþmadýklarý sürece beni, Seviyorum beni seven herkesi. Kimse sen deðil, kim sen ki..! Eskidi kulaðýmda ki tüm sesler, Duymak saðýr ediyor belki, Þehir düþüyor gözlerimden.. Sabýr büyütüyorum, Vazgeçtim menekþelerden...
Nafile deðil mi ? her anýn geçmiþi..
Kýzgýn bir irade dururken ufkunda, Bana nefesin bile meyletmez. Çakýr gözlerimden çakýlýrken adým altýna, Hükümsüz kaldým. Bekleyiþlerim bitmeyecek ömürsüz. Çiðnenmiþim tarafýndan.. Öylece gönülsüz.
’Bizim ayrýlýðýmýz ben doðduðumda kesilmiþ göbeðimden’
Bir daha doðamam ki anamdan, Emdiðim süt burnumdan akarken durmadan..
Neyse gem vuruldu, gam göründü.. Düþe kalka gittim yazýn ardýna, Kimse görmese de biri varýr elbet, Herþeyin farkýna... Ben bedenimi çektim ebed parkýna. Çatladý ellerim, Diþim sýzlýyor durmadan. Gözlerim arýyor o mahfil hep boþ... Demek helal düþmedi Hakkýna..
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
shopen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.