Duygu Salı
Duygu salýyým anne,
Uçsuz, bucaksýz bir ummanda
Kimsesiz…
Her gece, bir yalnýzlýk daha doðar içime
Ay, ýþýðýný çeker üstümden,
Yýldýzlar fenalaþýr,
Hüzne boyanýr gökyüzü,
Gökyüzü tenhalaþýr,
Yüzüme, çarpa çarpa kýrýlýr tüm dalgalar
Gözlerim hangi kýyýya uzansa
Kan aðlar.
Bir iple kuyudan çeker gibi þafaðý,
Sabaha varmak zor,
Güneþe tutkunken, gecenin koynuna girmek
Karanlýðý örtünüp, mavi düþler kurmak
Ve kurumuþ bir çiçeðe can vermek,
Çok zor.
Yüreðimde koca koca yangýnlar,
Kaç gözyaþý döksem, sönmüyor,
Anne,
Bir hüzzam þarký gibiyim,
Beni kim dinlese içi acýyor
Dedim ya,
Duygu salýyým,
Uçsuz, bucaksýz bir ummanda,
Kýyýdan, ufuktan ýrak,
Aðlýyorum hýçkýrarak.
Duyuyor musun anne,
Gökyüzünü baþtanbaþa yaran,
Dalga kýran,
Daðlarý un ufak eden çýðlýðýmý,
Duyuyor musun?
Anne aç yüreðini,
Yüreðimin sesini sen de duyuyor musun?
10.09.2014
Serkan Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.