Bir Ayrılık Masalı

Kýyamet var mýdýr ki yâr, yokluðundan âlâ
Gittiðin andan beri viran þehirim hâlâ

Ne ekmeðin buðusu, ne suyun tadý kaldý
Ardýnda, çýðlýk çýðlýk gülün feryadý kaldý

Tarumar oldu dünyam, yok artýk evim barkým
Yuvasýz güvercinden kalmadý zerre farkým

Þimdi kendime ýrak, garip bir yabancýyým
Terk edilmiþ bir handa, kimsesiz bir hancýyým

Bakýþým hangi yana devrilse kýrýlýyor
Hasretin yýlan gibi boynuma sarýlýyor

Güneþ zindandan soðuk, güneþin elleri kar,
Gökyüzü kapkaranlýk, gökyüzü kafesten dar

Aðustos ortasýnda kýþ oldum, üþüyorum,
Yüreðim avucumda ateþe koþuyorum

Dilimi parçalýyor bir ayrýlýk masalý
Tebessüm, yanaðýmda ürkek serçe misali

Gözlerime doluyor kahrolasý bir hüzün
Yüzüme dokundukça buðday tanesi yüzün

Çektiðim eziyetin hesabý yok, haddi yok
Sancým, sýzým kimliksiz, sureti yok, adý yok

Usandým düþlerimi biçare, uyutmaktan
Usandým, isyanýmý hýçkýrarak yutmaktan

Reva gördün ya zalim bunca zulmü kederi
Çölde, serap görmek mi her mecnunun kaderi

Sen ki gönlüme düþen mutluluk perisiydin
Sen ki sevda yurdumun yegâne varisiydin

Kýyamet var mýdýr ki zalim, zulmünden âlâ
Gittiðin andan beri viran þehirim hâlâ

18.08.2014

Serkan Uçar

Sosyal Medyada Paylaşın: