MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

beyaz piyano ablam öldü
Ayşegül Aşkım Karagöz

beyaz piyano ablam öldü


ARKADAÞLAR BU ÞÝÝRÝMÝN ÞÝÝRKOLÝKTE GÜNÜN ÞÝÝRÝ OLDUÐU BUGÜN BU ONUN RUHUNA HEDÝYE OLDU

NEDEN MÝ ?...

BU SABAHA KARÞI ABLAM VEFAT ETTÝ...............

RUHUNA HEDÝYEM OLSUN

BÝR SÜRE SÝZLERDEN AYRI OLACAÐIM KENDÝNÝZE ÝYÝ BAKIN

ABLAMI ÇOK ÖZLEYECEÐÝM....









Hüzün bu akþam oturduðu yerden usulca kalktý ve
pencereye yürüdü...
camdaki buðulara yazdý: sadece manalar çürüdüðünde yaþam biter...


halikarnasda bir martý
adýný sayýklýyor

duyuyor musun Eleni

okyanusta taþ izi
yüreðinde taþ izi
suskun sayýklamalarýnda
iniltinde taþ izi

biliyor musun Eleni

hayatýmýzýn en mutlu hatýralarýný da alýp gittin
iç kanamalý bir gül olmanýn zamaný mýydý
beyaz bir yelkenli ol desem þimdi
gül desem
yoðun bakým duvarlarýndan geç
gel desem
sen anlýyor musun

düþünüyor musun Eleni

halikarnasta bir gün doðar batar ve endamýn kararýr
kýrmýzýdan beyaza yýkým bu
trombositleri yaralý bir gül
zayýf aðaçlardan içresin
gülümsemelerin bir yankýdan öte deðil
ben sana þiir yazsam
sen þarkýlar söylesen

hemþire iðneyi yavaþ batýr desem
desem ki
acýr onun aþk dolu kalbi acýr
desem ki
hemþire sedyeyi bahara taþýt
zifiri gece sayýklamalarý bunlar

trombositleri yaralý gül den sabaha
dönüþüyor musun Eleni

buz daðlarýndan çýkardým gözlerini
üþüyor musun...
cenneti ve fýrtýnayý arkamýza aldýk
meleklerin melodisiyle
yýldýrým ateþlerinde yandýk
yine de hayatta kaldýk Eleni



ölmenin zamaný deðil
eðil Eleni bir duaya eðil
ebem kuþaðýný kucaðýna vereyim
tüm evleri yakayým
tüm bardaklarý kýrayým
tüm günahlarýný kabulleneyim
siyah bir gül olmak
senin harcýn deðil

yer deðiþelim

sen martý ol
ben senin yerine ölüme serileyim...

bana ver ellerini

düþür ölümden gölgeni...
halikarnasdaki martý
bizi çaðýrýyor

düþüyor musun Eleni...

beyaz piyano dindi
üç bucuk notaya indi
gözlerimden gümüþi sabah
en tesadüf notalardaydý ismimiz
þimdi hepsi boþ piyano týngýrtýlarý

gözyaþý sentezlerinde
bir þarkýnýn kapý eþiðinde tökezlemek hayata
sadece gülümseyen þarkýlar
yaðmur diye notalarý yaðdýran bulutlar
hayat diye gülümseyen
gözpýnarlarý çiçeklenmiþ
rüzgarýn çocuklarýnda kesik damarlý haykýrýþlar...


düþen kan
düþen yaprak
düþen gözkapaklarýn
düþen kýrmýzý
düþen beyaz
gözlerinde gri bir tül
5...
3...
1...
düþen kan
iç kanamalý bir gül Eleni
hayatýn kalleþliðine gül

boþluk!

iç yansýmalý ayna

sonbahar rüzgarý kayboluyor ufukta
toz duman sokaklarýmýz
ellerimi al la minör sayfam yüregimi al
kapandý þimdi
piyanonun göz kapaklarý

...

ellerim dolaþtýkça hýçkýrýklar dökülüyor
beyaz piyano sustu Eleni

ezan seslerini
martý seslerini
yaþamýn seslerini duy

bizi karþýlar mý
bu kederler pandomimi
perde kapanýr oyun biter elbet
þimdi daima gece
kapanýr piyano...
ip kopar
cambaz düþer


uyuyor musun Eleni

nisan aðaçlarda çiçekleniyor

duyuyor musun?

Ayþegül Aþkým Karagöz
(rüzgar çanlarý)
-kuþlarý ve kedileri çok seven þair-


BAÞSAÐLIÐI DÝLEYEN TÜM DOSTLARIM ALLAH RAZI OLSUN ÝYÝKÝ VARSINIZ

CAN DOSTUM MERT YÝÐÝTCAN AÝLEMÝZDEN BÝRÝ GÝBÝDÝR ABLAM ÝÇÝN YAZDIÐI ÞÝÝR ÝÇÝN MÝNNETTARIM TEÞEKKÜRLER CAN DOSTUM ÝÞTE ÞÝÝRÝ


gülümsüyordun artýk , Eleni

Mekanýn cennet olsun , nurlar içinde uyu Eleni




............................................................................................................................
Bu þiir , deðerli arkadaþým Ayþegül Aþkým KARAGÖZ’ ün ,
bu sabah saatlerinde vefat eden , sevgili ablasý Selma hanýmefendi ’ ye ithaftýr ...
............................................................................................................................





saçlarýna beyaz bir gül taktý Eylül meleði
gülümsedi sonra gözlerinin derinlerine
pýrýldayan ýþýk huzmelerýydi ellerini tutan
nur saflýðý bembeyaz bir gelinlikti giydiðin
artýk gülümsüyordun Eleni





acýlar silindi bedeninde
gözlerin ne güzeldi
bir cennet bahçesine bakar gibi
yeþilin cezbedici saflýðýnda
taze kokusu buram buram iðde bahçelerinin
gidiþin Eleni bir gelin gibi mutlu
ikindiydi sela’sý veriliyordu geçmiþ acýlarýn
sen yeniden doðmuþtun oysa
artýk gülümsüyordun Eleni





seni en çok sevenlerinle
bir can gibi
hep olduðu gibi
yaþayacaksýn yine yüreklerinde
ama sen bu gün cennete gidiyordun
uzun zamandýr belki de ilk kez
gerçekten mutluydun
gerçekten gülümsüyordun Eleni ...


Mert YÝÐÝTCAN
08 . 09 . 2014
istanbul


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.