U’ baðlaçlý bir þeyler söylemek istiyor caným ama en çokta susmak bilsen nasýl yetimim.. ne kadar götürmüþüm seni ve ne kadar pörsümüþ ruhum ruhunda sürüklenirken yoldur....
ya da ne kadar býrakmýþsýn ne kadar tüketmiþsin bizi sürüklenen ruh deðil anlarsýn çünkü o hiç bir yerde sürüklenen alýndýr ve alýn patika bir kader çizgisi
bir yolcuyla konuþacak ve söylediklerine zeyl olacak kadar delisin yine de bilirsin ki yol en çok adamýn içinden geçer. ve bir çocuk zeyl olanda sürüye zeylin zeylidir rüzgar. gülümse çünkü yoldur; _____camda kalýr ve soðuk bir anne bakýþý olur boynun _____yoldur; akarsýn sanki sen...
/ bir iki üç dört.. dilim körebedir benim ve hep rakamlarý tuhaf sanýþým.. /
rakam halkýma rakýmý çaðrýþtýrýr bunu en iyi þoförlük yapanlarý bilir evvel batýndýr ve zahirdir ahir elleri minnacýk bir ay geçer içimizden ve tutulur bahis tutulur her þey. çünkü ayrýlýk baþlamýþtýr.
rakamlar tuhaf deðilmiþ oysa bir yerin giriþinde nufusu ve rakýmý yazýlýysa þehirdir yazýlmýyorsa kasaba her ikiside yazýlýyorsa bilirsin iþte bütün rakamlar içinde sürgün ve gönülsüz bir eylül bir kadýna sarýlmak elleri ölü bir çocuða sarýlmaktan zordur
( yanýlýyor muyum..)
yanýlganým be çocuk bu yüzden tutulur nutkum ve sýrf bu yüzden yayýlgan bir bahre zoraki dökülürüm kadýnlar sarýlmak için her zaman meridyenin dýþýnda ve çok enlem boylama gelince zaten boydan boya zoraki seviþme _____yüzüne hiçbirþey vuramam çünkü rayiha rüzgarda gelir ve rüzgarla gider _____yanýk bir ten gül kurutur yanlýzlýðýna gönüllüyüm gönlüm var halden bilene halden bilen yoldan da anlar sabahýn en köründe hammal adamlarýn hýþmýný da hýþým dediðin de dediðin yanýlgandýr ve bazý þeyler donuk rüzgarlarla kalmýþ þimdi yüzümü yüzüne vurdum ya çok mide krampý ve nutuk tutulmasý dedim ya dilim körebe...
dilim diyorum sýzlýyor göbek baðým göbegim kýsa kesilmiþse ilk anam acýmýþtýr gerisi yalan karga eylülde gelir (titi deðil) allah her mevsimde ikisi de öngürülmezdir anama küsüm hala çok sigara içtim, baþým aðrýyor çok nevrotik ve mütebessimim..
anam demem anneme oysa böyle kýrýlgan olmasam mahdut bir ülkenin karnýnda külleniyor her sözüm henüz göbeðim yok dilimdeki baðlacýn acýsýndan acýdan göbek baðým kýsa kesildi diyedir boyumun kýsalýðý rayiha yanýktan yayýlýrsa güzeldir; her yanýða güzel diyen zaten esirdir ne yanýlgý..! enlem-boylam meselesi deðil; derin daðlar kadar anne dedim ya içimde bir dað kesin intihar eder sonrasý örgü saç göz nuru ve hýrka: yangýndan kalan..
çünkü uçurtmamýz tellere takýlanda yýrtýk güzel durur ruhumuzda: kadir biliriz.. leyldir ve top oynamak yasaktýr küçük gövdelerde güzel durur yýrtýk; anam alnýmda al bir iz ve dahi teller sosyalist þifa niyetinedir hilal altý kaþ yarýlmalarý: topun aðzýndaydýk oysa ardýndayken: hep karanlýk hep gecedir ve çocukluðumuzdan arta kalan üretim fazlasý hilal altý yasaktýr ve ana öldürür þimdi ölüm ne kadarda numarasý silik bir formadýr..
teller hep yýrtýlandý ve tel kadayýfý hep en iyi benim döktüðüm doðruydu samed yalancýydý çünkü o hilal altý vücut yapardý bilirsin küçüklerin kaslarý varsa tellere daha çok takýlýr ve teller kaslara yapýþýr telden hilal altý kaslara yapýþma aný yapýþýr ve kalýr o yüzden þifo mehmet ve maradona hep çocuk hep silik ne çok ben.. bir de sahi çocukken benim soyadým neydi unuttum en çok ben koþtururdum oysa metruk kilise yollarýnda kilisi bilmezdi silik çocukluðum o vakitler henüz samed yalancý deðildi ve de asker ve forma nedir nerden yýrtýlýr bilmezdim daha büyük yýrtýklarý onarmakla meþgüldü annem tel örülür mü ki hiç çocukluða; örülmez.. hýrka anne örgüsüydü ve henüz hiç bir sevgiliye tanýk deðildi tellere bir tek üveyikler takýlrdý bir de arasýra titiler.. titiler... titiler....
ömrümün samed görmemiþ tarafýydý titi dediðim çünkü kendine yetmezdi o vakitler ömrüm kendine yetmezlerime kazak örerdi annem babamsa hep bir silgi artýðýydý yanlýþlarýma.. yeterdi kendine o silik þimdi alnýmda deðil deðil....
silgi beresisin alnýmda samedse hala iri ve hala yetiyor kendisine hilal altý yasaklayan ve ölmekle tehdit eden analar allah düþürmeye hazýrlardý bir akla bir çocuða bir allaha birde çocuða þimdi nevroz ve çocuk allahla baþ baþa diþdiþedir yanýk baðrýmda..
anneler kolay ölmezmiþ oysa bitek bunu bilseydim bitek bunu.. çok kas yapar ve yeterdim allahla baþbaþa kalmýþ çocuklarýn mavi mavi gözlerine analar da kolay ölürmüþ çocuk þimdi bunu öðrendim ve küsüm tüm tehditkar kaslara ve yýldýrma çabalarýna söylesene þimdi çocuk kaslarýmý hangi anda hibe edeyim hangi topraðý hangi elimle eþeleyeyim allaha yakýn ve zerre kadar þefkati olmayan hangi ana zerre kadar yumuþamaz zerre kadar mavi deðil gözleri çok tehditkar bir anneye küserek baþladý belki bu ialhi hikaye...
bak çocuk! allahýn bir öyküsü var mutlaka yoksa durup dururken allah olunmaz ve durup durup kaslarýmda erimez tüm þeylerim þey dediysem soluna dönme bilesin nki aðlarým
sobe sobe sobe... dedim ya dilim körebe...
daha ne diyem sana madem allahýn bir öyküsü var dedik bu öyküde kýrýntýdýr artýk her þey _____þimdi susuyorum _____annesine küskünürken aðlamaktan korkan dað esintili delikanlý yanýna yaslananý _____ve terk ediyorum bir metropol kýzýnýn þaþkýn yüz ifadesine ömrünü hibe eden ______maðrur yalnýz -hazin bir esaret hikayesini anýmsatan- aþiret çocuklarýný
nasýl istersen öyle kal orda ana iþte anla ’çocuk bilmez..sade bekler..’ dediðini duyar gibiyim ne çok yýrtýldý kazaðýmýz ve ne çok yenildik tel örgülere ne çok bekledik bekledik...
bu kadar içrek olmasaydý sesimiz ve allahýmýz iþimiz hep rast gidecekti.. belki de kaslarýmýz olacaktý beklemek düþmüþ bize çocuk! beklemek! yýlma nolur aðlamaya devam et ve ’titi’ler her öykümüzde hep bilerek unutulacaktý..
yoldur; en çok gidenle ve gitmek sen gidince..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.