Biraz aðlamak gibisin aðlarken gülmek gibi Güz’ün yaprak dökersin sarý sarý aþk’ýn kara sevdaya benzer
sen her bahar pembe pembe öpersin Eylül’ü adýn yok senin olsa hüzün olurdu biraz hasret biraz ayrýlýk
biraz kavuþmak gibisin Mona Lisa yüzün senin ne gülmek ne aðlamak gibi
güzelsin güzelimsin þirinimsin þiirimsin henüz daha yaamadýðým
benim deðilsin özlediðimsin
sana bakmak deniz görmek gibi denizde serinlemek sahilde güneþlenmek çok susadýðýnda su içmek gibi sende beni görmek yeni ay gibi sana benzeyen birini görmek bile Cennet’in dibi
senden uzak kalmak varlýðýnda yokluðunu yaþamak Cehennemde yanmak aklýma takýlýyorsun her Güz dönümü
hayalimde biraz aðlamak gibisin aðlarken gülmek gibi Güz gelince yaprak yaprak dökülürsün
sarý sarý
Yüksel Nimet Apel
3/Eylül/2014/Çarþamba/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.