ne olur biraz sussana kalbim her derin iç çekiþte yutkunuyorum hicranýmý hep derin ve hep kýrýlgan bir kýz çocuðuna öykünmekteyim vakit asla tamam olmayacakken ve yakýnken gideceðim yabancý ve çok ütopik bilinmezlere nerden çýktý bu inilti..
yaþýyorsam biliyorumdur elbet yamalý bir pijama ölür önce ve eylülün alnýna yapýþan kývýrcýk saçlarý ve sen kimliksiz her kýz çocuðunun acýsýný ilk önce hisseden kalbim sen öleceksin en önce
kalbim aðlamýyorum inan çocuklarý sevsem gözlerim düþecek göklerden biliyorum ve bilmek kanatýyor her bir þeyi keþke bu belalý ömür erken bitse ve yansa saçlarým kalbim gibi çaresizlik zaman kadar aðýr ve sahi zaman dediðim nedir ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.