HÜZÜNBÂZ KIRIKLARIM

Gurbet ellerde
Uzun olurdu gecelerimiz
Korkmazdýk karanlýktan
Öðrenciyken kolaydý
Düþler sokaðýndan yalnýz geçmek

Yüreðimize aþk düþünce deðiþti sözcüklerin anlamý
Gönlümüzde ki çalkantý sona ermeden
Erken vedayý getirdik beraberinde
Mavinin yeþile vurgun olduðu o kýyý kentine
Sýrtýmýzý dönmeden önce oturup konuþmalýydýk
Kanatlarýmýz kýrýlmadan durdurmalýydýk zamaný

Kendimi yabancý konuk gibi hissettiðim
O ülkeye
Peþinsýra gelmek gönüllü esaret demekti

Kendimi avutmaya çalýþýyordum
Diðer yarým hýzla eksilirken

Oysa
Sessiz çýðlýklarýmýn içinde birikmesi hayra âlâmet deðildi
Boðazýmda ki hasret mühür vurdu kalemime
Mecâlim yoktu yazmaya derdimi
Gurbet bana göre deðildi ki
Asi ruhuma aykýrýydý bu med-cezir haller

Gökyüzüne bakmaktan
Gün bahçemde
Özenle yetiþtirdiðim ortancalarýmýn kuruduðunu görmedin
Çiçeklerimin kokmadýðýný
Iþýða hasret ateþ pervanelerinin
Aydýnlýða koþmak isterken
Ayaklarýnýn altýnda ezildiðini fark etmedin bile

Ana topraðýmdý o kent
Buna güvendin þartlarý zorlarken
Unuttuðun bir þey vardý
Baba topraðým ’kutsal’ ýmdý
Babadan evlâda devredilen

Vatan sevdamý hesaba katmalýydýn rüzgârýma deðmeden

Kalbimin gözlerimde atmasýna aldýrmadan
Dillerini anlamadýðým bu þehirde
Yaþamak için zorlanmam
Aþkýn büyümeden ölmesiymiþ meðer

Denize hasret
Hüzünbâz kýrýklarýmý doldurdum valizlere
Dönüyorum kalbimin attýðý yere

N/isyanýmý hoþgör

Deniz Derya Giritli

Gönül sesime nefesini üfleyen ve yorumuyla sözlerimi canlandýran, Nilgün Paksoy Karabiber hocama sonsuz teþekkürler.




Sosyal Medyada Paylaşın: