Cananým diye baþlayan Gül kokulu mektuplarýn arasýndan Eski resimler düþüyor ayakucuma Zamanýn arka penceresinden bakan Bir çift kara göz Göz kýrpýyor geceme
Burnumda keskin ýhlamur kokusu Yorgun uyanýyorum güne
Ah bu gürültücü martýlar Bir rahat uyutmadýlar
Biraz sonra koþuþturma baþlayacak Her sözünü ezbere bildiðim Rumeli türküleri dinleyeceðim mutfakta
’bir fýrtýna tuttu bizi deryaya karþý ’ Sen yaným üþüyecek Bu Aðustos sýcaðýnda
Gördüðün gibi âhvâlim
Sen üzülme iki gözüm Ben sana gönüllü sürgünüm
Hazan mevsimi kapýda Ondandýr bu hüzün
Geçer bu iç sýkýntýsý Neler geçmedi ki Ýkimizin arasýndan Bu da geçer elbet
Gurbet dediðin nedir ki Bir avazda burdasýn gözüm Yeter ki Yollarýmýz ayrýlmasýn