Zamanýnýn tarihle seviþtiði bir kentte doðmuþum. Çocukmusum, duru bir suyun yamacýna oturmuþum. Ellerimi uzatsam hani, bir elimle Mezopotamya ovasýna Diðeriyle sanki Ipek yoluna dokunurmuþum. Ayaklarýyla üzüm ezen süryani bir güzelin komþusuymuþum. O ezerken al üzümler, leðeni bakýr. Ben Dicle’den, Midyat’tan, Savur’dan þiirler okurmuþum... Uyandýrmayýn n’olur, bu gece Mardin’e uyumuþum...
Elif Turna Türk
Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELIF TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.