ey sevgili.
I---
Ey sevgili ihanetini anýmsadýkça
kaf daðý söz geçiremez oldu bana artýk
Ýsyaným amazonun sularý gibi nile karýþýp taþýyor
ve taþan öfkemin heybetinden ben bile korkuyorum.
Her ihanet sancýlý bir sürecin baþlangýcýdýr
Yüzüne aldýðýn okkalý bir yumruk darbesi gibi acýtýr
Acý zamanýn imbiðinden geçer
Ve Korkunç bir öfkeye dönüþür.
Þimdi istesem de tavsamayý beceremiyorum ey sevgili
Gözlerim saatli bir bomba gibi alev saçýyor sanki
Her an patlar diye öyle korkuyorum ki
Tenha kaldýrýmlardaki yalnýzlýðýmla paylaþýyorum
Ýnsanlar ölmesin diye.
Ve Dilim kuduz bir köpek gibi
salya akýtan küfürler savuruyor
Ýçre tenhalýðýma.
Yine de öfkem dinmiyor ey sevgili
Kabardýkça Dudaklarým durmadan þiþiyor
Refleks mi oldu pelesenkleþti mi dilime bilmiyorum
Ki bazen ucube dudaklarýma bakan
insanlarýn uyuz bakýþýyla karþýlaþýyorum
Deli olduðumu düþünüyorlar
Gözlerinden anlýyorum hepsinin
haklý mý haksýzlar mý
sorsan neden kendi kendine
konuþuyorsun diyecekler
Gel cevap ver ey sevgili…
II.
Yaþamak ablukaya alýnmýþ bir kent kadar zor artýk
Bütün umutlar Filistin askýsýnda sallanýyor sanki
Öyle bir geriliyor ki ipin ucunda
kuduruyor bütün öfkeler.
Dökülse denize güzelim mavi kan revan içinde kalacak
Kendimden utanacaðým iþte o an
Bak diyeceðim býraktýðýn tutsak esere
Sen yine de dönüp arkana bakmazsýn.
kime söylüyorum ki.
Neyse!
Artýk sadece intiharýn ezgilerini ezberlediðim
Bir ölümün þarkýsý kulaðýmý çýnlýyor
Bunu da her daim cebimde saklýyorum
Bugün mü olur yarýn mý olur bilmiyorum ama
Bu ihanet beni bir gün öldürecek ey sevgili.
(aðustos 2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.