içinde senin de baþ edemediðin bir kötülük var
sev beni
belki iyi olursun
þu kýrýlmýþ kalp süründüðü yerden kalkýp iki ayaðý üzerine
uluya uluya yýrtsa göðsünü þehrin
geceye damgasýný vuran iniltileri hiçe sayarak
sen saymasýný bilir misin
mesela benden sonra kaç gelir
þu dibi felsefeyle delinmiþ aþk
þu þizofren kadýnlar
þu hedefsiz erkekler
huzurla kapatsa ya gözlerini seviþirken
tahammül sýnýrlarýnda sadece ihanetin borusunu üfleyen melekler var
sen onlardan mýsýn
mesela içindeki nefes hep mi heves
þu saydam hüzünler besleyen
fesleðen
sese gelen bir yaðmur damlasý ile öpüyor
ellerinden
ellerinde ademden kalma bir lanet
kayýp yol haritasýna sinen kokusunu belletiyor hafýzaya
sakýn gitme
býçaðýmý dudaklarýmda bileyledim az sonra þiirin olacaðým
sen þiir misin
mesela dizelerin deðil de dizlerinin baðý çözülür mü
alicengizoyunu
(…ýsrarlý bakýþlarýnýn taþýdýðý o acýtýcýlýk yazdýrýyor bana… yoksa þiir senin neyine…)