Kudüs Heybetiyle
I.
Adýn geçer uzak bir kentte
Bu kent hüzün salar yurduma buram buram
Güneþler yakalarým gökten limoni tatla
Kuþlarýn göç yollarý bozuluyor,
Mutsuzluðum bundandýr abiler
II.
Bu kentin görebileceði en büyük suçu iþledik günlerce
Duvarlara sevda kazýdýk!
Gölgeler þahit oldu bizlere, peþimizde koþa koþa
Yabana atýlmayacak kedi çeteleri
Bizi bilirsiniz siz,
Hüsran türkülerinin moda olduðu zamanlardayýz
Umutsuzluðumuz bundandýr abiler
III.
Aþk da bir siyasettir aslýnda
Sen söyle Rabbim! Duraklar korur mu bizleri hüzünlerden
Ýnsan riya etmeyiversin bir zaman
Kaderine küskün, yaralý kuþlar
Sen söyle, kuþlar da göç ederse hangi mutluluk kucaklar bizi
Siyasi Mecmua’nýn meþru olmadýðý dönemlerdeyiz
Kederimiz bundandýr abiler
IV.
Ah! Ruhuma iþlemiþ o hazan mevsimi
Kentime geceyle iniyor iþte
Baþ kaldýrýþ gibi bizim duruþumuz
Ýsyan cephesinde yetiþen sekiz yaþýndaki çocuk
Dik dur kardeþim! Kudüs heybetiyle yürüyedur
Aþkýn sokak sokak zulüm olduðu yerlerdeyiz
Bütün hüsranýmýz onadýr abiler
V.
Þimdi aþk, revaçta olan tiyatro gösterimi
Oyuncular aðlamaklýdýr oysa ki
Tiyatrodan sonra ölür insanlar
Hayatýn katýksýz acýmasýzlýðý gelir sonra
Gelsin efendim! Kudüs heybetiyle karþýlayadururuz
Ölümün ve acýmasýzlýðýn yenilmez armadalarýný...
Sevdanýn herhangi bir hayattan deðerli olduðu yýllardayýz,
Bizi mazur görün abiler
VI.
Þiirler de biter elbet bir gün
Biterse en çok ben aðlarým Rabbim!
Caným deðersiz midir bilemem ama
Bir þiir, bir gece de yazýlýyorsa gözleri yaþlý bir kadýna
Gýrtlaðýma hançerler vururcasýna aðlarým
Bu hüzün kimindir bilemem ama
En çok ben yaþarým.
Þiirin kedere harman olduðu bir þehirdeyiz
Hüznümüz mizacýmýzdandýr abiler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.