Gişeci Kazım Bey'e Serzeniş
I.
Uzun bir yolculuktan döner gibi þu sýralar
Kaldýrýmlarýmdan hüzün bandosu geçiyor ahenkle
Tanrýmýn bana verebileceði en þýk cezadýr
Gözlerine bakamamak.
Zaman mesnetsiz bir dayaným benim için
Yaslanmak kelimesi literatürde yok!
Ah! bir söz verir gibi yaþýyorum
Yokuþlardan aþaðý yuvarlanan papatyalar.
Öyle iþte, öyle
Anlarsýnýz siz beni Kazým Bey
Bir kiliseye gitmiþtik beraber
Sýrf bir yudum daha kalabalýk olsun diye yurdumda.
Kubbesinde kuþlar uçardý, anýmsarým
Bütün hüzünlere inat gibi
II.
Gecikiyor ömrümüz, vagonlara binemiyoruz
Hepimiz, olmamasý gereken bir hayalin ürünüyüz, öyle ya!
Giþeci Kazým Bey, Tekelci Hikmet Efendi
Bizleri tanýr gibi yaþýyorlar,
- Bütün hüzünleri tanýr gibi.
Bir seçim yapmaktansa, yetecek kadar yaþýyorum
Kimsenin beni tanýmadýðý bir bara giriyorum ve plaklar çýnlýyor kulaðýmda
Ah! Yazmayacaðým sana bir daha þarkýlar
Adýný bir sýr gibi saklayacaðým gök kubbemde
Mabede doluþan minikler, nihavendle yakalasýn seni...
Ey yüzü bengonyadan güzel,
Hüznünü bir valize koy, son günümüzmüþ gibi kaçalým.
III.
Arpa tanesi ve çingene kýz
Islak sokaklarda yalýn ayak bir acý
Çýðlýk gibi büyüyor kalbimde
Annesini arýyor çingene kýz, hüzünlü ve aðlamaklý
Yetkili Kazým Bey elinden tutuyor
Tutuyor, yýllarýn yüzüne býraktýðý acýlarý umursamadan
Sanki hiçbir acý ona uðramamýþ gibi
Kentimi bütün yükünü taþýr alýnda Kazým Bey.
Bir trafiðe katýlýr gibiyim þu sýralar
Pek bir aymaz hal ile serzeniþlerimi yazýyorum sokaklara
Yaþlý bir kadýn, boynuna taktýðý yeþim taþýyla
Saçlarýný dalgalandýrýyordu rüzgar ile bukle bukle
Alnýndan ensesine düþen ter, benim acýlarýmdýr
Buruþuk yüzü, hüzünlerimdir
Yaþlý bir kadýný anlatýr gibi mutsuzluk
- karmakarýþýk -
Kuþlar göçüyordu kentimden
Mendilcilik adýnda meslek yeniden yürürlülükte!
IV.
Kudüs’ün yorgunluðunu da sýrtýna al Kazým Bey!
Bilirsin bizler biz hüzün gördük mü aðlamak nedir herkese öðretiriz
Suni yaðmurlar yaðdýrýrýz sahte çiçeklere
Hüzünlerimizi kumbaralarda biriktiririz
Tane tane begonyalar koparýrýz yollardan
Köþe bucak kaçarcasýna
Duyun istiyorum sevgili insanlar ve Kazým Bey!
Sizlerin yaþayabileceði tüm hüzünleri bir hazine yaptým ben
Ayasofya’nýn mahzenlerine býraktým içi umutsuz sularla kaplý
Bir balýk bulduk kýrmýzý bir balýk,
Kan kýrmýzýsýydý
Umutlarýmýz öldüðünden bu yana, kýrmýzý balýklar görür olduk
Beyefendi, giþeden vermiþ olduðunuz umutlar
Gönül kumarýdýr, bilesiniz
Günün birinde bir zabýta sizi yakalayacaktýr
Kiliselere sýðýnýn derim þahsým adýna
Yurdum varyemez bir abluka altýnda
Bense... beni sormayýn beyefendi
Hüzünlerim kamburumdur sýrtýmda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.