MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Su 153-Özlem Güdük emine
İbrahim Çelikli.

Su 153-Özlem Güdük emine



iþin aslý o’zmanlar bende aklýmdan
Güdük Ýmine’yi geçiriyon,
Ýmine de nasý emme, bi içim su
resmen zelvi boylu olmasa bile

lokum mu, lokumudu

her yannarý ben buradayýn deyo

kütür, kütür.. mefrat ki o gadak olu(r),

her yanarý ayrý oynayo


önüþ çelimsiz biþiyidi iþin aslý

bobaçça fallarý bakarkan bile

kimse bunu gaale almazdý
kimse bunun farkýnda deðiliken
yeþil fistan, al-gýrmýzý fanille
sanki hemen soluvucak gül gibi

bet-beniz küllüyen zýfýr
emme akrannarýnýn içinde farklýydý

kimselere benzemezdi..



ana!

“gaþla ðöz arasýnda ” birden süydü bu!

bi irekdi kii nassý!

eti-butu yerinde
domurcuklaþývýdý

al beni deyyo da

baþga biþiy demeyyo

gel de havaslanma

gür sarý saþlý, yay gaþlý
buyday yanaklý
gocaman-gözlerinin aðý ak, ap-apbak
ala-ala pam-parlak gözler
yok denecek gadar gaybolmuþ (h)okka burun
yeni aþmýþ gül gibi dudaklar

gýrmýzý-gýrmýzý yanaklar
gelincik sapý ðibi, incecik boynu,

insan havas olmaz da n’olu(r)..


emme asýl o yörürkeneki hali

yolda belde bi gediþi var kiii..

sanýsýn arþýnlayo

yörürkene baþý dik

dimdik!
bu bi yolma yolar
bi halý dokur
bi asbap tokuþlar
ya hay!

dutduðu iþ yüze gülüyo

“benin” deyo
bin kere maþallah
breeh breehh breh!



ne de olsa zengin gýzý arkadaþ
duruþundahý asalet
taa garþýya bakar
gevþek, gaynaþýk, fingirdek bi durumu yok,
kimseye eyvallah etmez
burnu yere düþse eðilip almaz derler ya
ta öyle valla.. dobura-dop ,
burnundan kýl aldýrmaz
“iþdee insanýn doðurdacaðý garý
iþdee çocuklarýmýn anasý” dedim idi
“tam anama ilayýk bi gelin”

anam da bireþ Osmanný ya haný;

“-boban esgerden hasda dönüp de
yýlýn yýlý yatýnca….”

her iþi kendi bildiðinden
hemi iki evi idare etmiþ
hemi de iki çocuðunu böyütmüþ
kendi bilmiþ, kendi hökmetmiþ,

kendi biþirmiþ daþýrmýþ
cevval gadýnýdý, golay deði valla
hinci kimse kimsenin gahrýný çekmeyyo

e(vi)miz ayrý yolumuz ayrý
emme dedem gile hep bakdý
ekmeklerini etdi
asbaplarýný yudu
bayramdan bayrama da ossa
evlerini suvadý
hayatlarýný sildi süpürdü,
gýþýn gýþý geder zobalarýný yakardýk
dedem gil de Allah var
baþlarýnýn üsdünde davþýrlar
þükür..


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.