Ben hiç aðlayamadým, Gözyaþlarým hiç tanýmadýlar güneþi... Ve galiba bu yüzden anlamadým, Yüreðimi yakýp duran bu serkeþi.. Çýkmak istediðim her deryadan kovuldum, Kaçmak istediðim her belanýn ortasýnda kendimi buldum.. Belki yaðmurlar eþliðinde taþamadým yüreðimden, Ama öylesine çok doldum... Ki taþýmak istemedi yüreðimi bedenim, Bir karanlýðýn orta yerine hapsetmek istedi... Kimselerin uðramadýðý, azap kokan bir limana, Darmadaðýn bir halde býrakmak istedi.. Ve ben hiç aðlamadým, Çaresiz bir sokak çocuðu gibi üþürken bile... Kaybolurken adýný koyamadýðým bir boþluðun ortasýnda, Aðlamadým iþte... Anlamamak gayreti miydi bu benim ki? Yalnýz kalmak arzusu muydu? Karanlýklarla sarmaþ dolaþ, yokuþlarda yok olmak hayali mi yoksa? Sorma gitsin aðlayamadým iþte... Bir küçücük damlayý çok gördü gözlerim yüreðime, Bedenim kavrulurken, ruhum rüzgara karþý, En taþýnmaz yükü yüklemiþken dizlerime, Bir serzeniþ kadar bile çýrpýnamadý kirpiklerim... Parmaklarým gözlerime bir kez deðmedi, Ve yaðmurlarý kesilmiþ gözlerime, Bir kez olsun deðmedi kaðýt mendiller... Ve ben, bu yüzden anlamadým, Yitik sevdalarýn, neden yoksun kahramaný olduðumu, Ve ben, bu yüzden anlamadým, Huzuru, neden köhne bir yalnýzlýkta bulduðumu.. Aðlasaydým, anlayabilir miydim ki? Ya da anlayabilseydim kalbimin kuraklýðýný, Yaðmur yüklü bulutlarý, getirir miydi rüzgarlarým? Bilmiyorum, bilemiyorum... Ufuksuz bir okyanusun ortasýnda, Ýki metrelik bir sandala tutunmuþ, Çýkýp gelsin diye,hayalimi bekliyorum. Kaybolduðum yer bir vaha, Gözlerim kadar cimri olmasa da bulutlar, Esirgemiþler iþte yaðmurlarýný, Parmaklarým kumlara bata çýka geliyorum, Yürümek deðil bu, emekliyorum...
Bir serap kadar uzak deðilsen bana? Yahut okyanus ortasýnda bir yelkenli.. Gel, tut artýk beklemekten kararmýþ ellerimi. Bana gelmekten bahsetme, Bana sadece gel... Bana aðlamaktan bahsetme, Bana aðlayarak gel... Islak bakýþlarýnla kýskandýr gözlerimi, Sulak yüreðinle, utandýr yüreðimi. Bana aðlamayý öðret, Bana anlamayý, Yüreðimdeki aðlarýn göz yaþlarýma mani olmadýðýný. Gel temizle aðlarýmý, Yak istersen sandalýmý, Yýk istediðin daðlarýmý, Bana aðlamakla gel, Bana aðlamak getir, Bana aðla gel... Bana aðlamayý öðret, Ki layýk olabileyim sana, Ve gönül rahatlýðýyla ve hatta koþa koþa, Gülüþleri aldýrmadan varayým sona.. Gel...
24.08.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Turan Osmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.