Özgür kuþlar gibiydik; istediðiniz her yere uçabilirsiniz dediler -fakat sadece dar ve karanlýk bir kafesin içinde- Ve istediðiniz her yere konup þarkýlar söyleyebilirsiniz dediler -fakat, kafeste sadece ökseler ve kuþkonmazlar vardý...-
..............................
Yine de biz, yýllarca o kafesin içinde uçup durduk elele Kendimizi özgür sanarak, Ve hiçbir yere konmadan þarkýlar söyledik Bulutlarýn eflâtundan mora döndüðü her akþam vakti Sevgiye inanarak... ................................
Þimdi tut ki, kýrmýþýz o kafesi Ve yasemin kokan bir akþam bahçesindeyiz Ay ýþýðýnda gece mavisi gözüken saçlarýn Ve koklanmayý bekleyen gül yapraklarý gibi açýlmýþ kýpkýzýl dudaklarýn Bir gönül dolusu sevgi, ay ýþýðýnda aydýnlanýrken yüzünde Yüreðin, bir ömrün tüm acýlarýyla hüzünde...
Sen çöz güzelim dizginlerini, Dörtnala koþsun þehvetin atlarý gönüllerince Al al olmuþsa yanaklarýn, kýpýr kýpýrsa yüreðin Ve tutuþmuþsa yangýn yangýn tüm hücrelerin bu gece, Sen vur güzelim kaderi tam alnýndan, bundan baþka sevdâ yok Ve aç kollarýný, aç baðrýný kader yerlere serilince...
Ve gel güzelim, aþkýn þerefine vuruþturup dudaktan kadehlerimizi, Yudum yudum içip bitirelim bu aþk gecemizi, Ayýþýðýyla yasemin kokularýný da katýp içine keyfince. Bir sevdâ dokusun ellerimiz yanan tenlerimizde Ýnce ince... ..............................
Þimdi bu son fýrsattýr sana; uç, git cemrelerin geldiði yöne doðru, Gerçek özgürlüklere doðru, O kafes, benim kaderim; Ben yine o karanlýk ve dar kafese dönerim. Ve ömrüm yettiðince yanarak kör bir kandil gibi O bir gecelik düþle aydýnlatýrým karanlýðý, Sonra Yavaþ yavaþ sönerim...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.