her kes gibi benim de façamý çift yanlý çizmiþ allah her iki yaný da çok sevilmiþtir ve fakat pranga yara ve tuzdan mürekkep bir esrar ’sar baba beni baþa sar’ yeni ve gönülle görülmüþ gül seramonisine dönsün akþam ve sabah
(nereye dönsem ve hangi çölü topuklasam metruk bir ismail gibi orda ülkesini yitirmiþ bir kýz çocuðunun sarý-esmer gülüþünde yitirdiðim bir parçamla karþýlaþýyorum aklýma atlar daðlar ve ansýzýn ’ohhhh’ çeken bir gerilla geliyor sebepsiz; sebepsiz üþüyorum)
zülcenaheyndir babam, ülkeme benzer parantez içi bir huzur anýna; þizofren bir þairin bir ülkeyi bir þiire gömdüðünde ruhunun devingen fýrtýnalarýna. yüzüme benzer babam; bazý metropol kýzlarýna acýlý bir hikayeyi çaðrýþtýran yüzüme
zor bir þey mi istedim babam babam oy! :(Yüzünün bir yaný açýlan, yüzümün bir yaný kapanandýr babam :)
dönüþ babama da prangayý anýmsatýr bilirim. bilirim Ýbrahim’in herkeslerden büyük olduðunu çünkü; her þeyden zordur dönüþ. dönüþ: prangasýný almayana ya da prangasý kendisini kendisinden alamayanadýr. heyt babaaaa!! acýlý bir destaný yankýlarken þehirli ve titrek sesim bir bilsen nasýl yanýyor içim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.