bi(r) Kel Haçca, olmadý bi(r) bobasý, biri lafý bitirmeden öteki onun a(ð)zýndan alýp da geçiviriyo hemi dee ötekinin galdýðý yerden ucu-ucuna ulayollar ile(hi)m yok, gaynakyeri bellisiz üsdüne püsgül dikelek devam ediyo biri ötekini tasdikleyo itilafsýz, nizesiz ikisi de ayný gabaða iþeyo
ana valla efe! þaþ gal.. anam avradým ossun yau bu ne muhabbet.. breh.. breh.. breeehh.. biz bunnarý böðüne gadak hiþ fark etmemiþiyiz ya da i(n)san içine çýkmamýþýz,
“vay anasýna bee..” dedim ellerde ne ayileler varýmýþ.. ibretlik, seyirlik.. vay anasýna bee(h) helal osssun.. hiç gördüðüm duyduðum biþi de(ð)il þertossun! mesela bizim evde iki laf etdin mi m(uh)abbet dedin mi yandýk-bittik oldu bitti! biri illem ötekine etiraz ederdi bunnarda yalana da yannýþa tasdik! maþallah subanallah!! benim içinde olduðum hususa benden da(h)a vakýflar ha! elle(h) vallaha billaha! ellerde ne bobalar varýmýþ ne Kel Haççalar bi yaþýmýza da(ha) girdik..
Gara Dayý beni devamlý meþgul ediyo adama cevap yetiþdirmeden ðýzý biþiyler soruyo, cuvaplayan deyorun narasýn gardaþ yetemeyon, soluðum daþýyo sovuk-sovuk terleyon sanký sorgu hakiminin garþýsýndayýn yau kaþ geçi varýmýþ, kaþ goyun kaþ denesi yüðrülmüþ … erkeçleri kime satmýþýyýz, onnar falancaya bizden bahalý satmýþlar tenziline sattýðýmýza göre; ya duzu sakýnmýþýyýz, ya burçak gýrmasýný yok ahýrýmýz ne tarafa bakýyomuþ yok fink ekmemiþiz yok gece örütmemiþiz yok bilmen ne bunarýn her þeyi fenniyimiþ biz “garadüzen”imiþiz bu iþi bilen biri lazýmýmýþ bizim eve sanýsýn kendini tarif ediyo fa!þe!
essah! kurbannýk alagomuþmuyuz inek ne zaman boðasacaðmýþ len ben ne bileyin Allahýn iþi “dam baþýnda saksaðan vur beline gazmayý” dedikleri böyle biþiy mi acaba …
ele avradýný bilmen nesini neyttimin dur taha! en tühafý daa; .. ne biliyon mu? Kel Dayý “Memeet, yeðenim ben sizi bek severin elimde etiþdiniz bobayýn düðününde ben deden gilin çobanýydým aklýn erer mi” hinci hinci aklýma geliyo da “-len bayrak gakarkana tüfe(ði) atan benidim ya” desem idi ya Ya Rebbim Ya Resulallah..
gýzý ondan geri mi bilader “-boba “deden gil bize gatýncý dý” desen ya bunarýn ne zaman geçi sürüleri olduy ki” Allah Allaaahhh … anam ta(h)a sonura dediy ki “-benim gelin olduðumda dedengilin geçi sürüsü varýdý Kel Aða boban gilin geçi çobanýydý” iyi de ana bunu neye o zaman demedin
“len yavrým” dedi “bunnar “sevindirik delisi” olmuþ bunara yetili mi len, bana laf mý ettiri(r)ler hiþ”
“sonratdan görme gavýrdan dönme” baþga nassý biþiy ki
Özleeemm? Özlem! neredesin bidenemm
…
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.