Su 149-Özlem Sima
Özleem;
Özlem bambaþka tabi,
o mahsýnlýk
o ðözellik
inci gibi diþler
ýldýr ýldýr ýldýrdayan gözler
gözleri!
hele o gözleri!
gözlerinin garasý gara
aðý ak!
bal rengi yanaklar
bal süzülür ðibi saþlar
tel-tel, ýþýl-ýþýl valla,
kirpikleri ok gibi
yay saný(r)sýn gaþlarý
her þeyi bal gibi
emme kendi
baldan bin gat datlý
o yüzünde uçuþuvuran allýk
gülüþleri!
hele o gülüþleri!
yau bi insan bu ðadar nasýl ðözel olabili
Cenabý Rabbil Alemin birine daa böyle bi
ðözellik bahþetmiþ olabili mi
bencee ý-ýhn valla olamaz
billa olamaz..
ya da belki de bana öö(y)le ðeliyo
ya(h)ut da gözüme öyle görünüyo demek ki
ya da herkes, sevdiðini böyle seviyo
bobam da anamý böyle sevmiþ olmalý
bi ðün bizim gýzý da biri ..
böyle gözel bulur,
böyle severse elden ne geli,
yaþýna baþýna bakmaz
elini öper
baþýma götürürün
emme ben ne dayýsýndan
ne dayýsýnýn ðýzýndan baþýmý alýp da;
bi türlü Özlemime bakamayorun ku
tam cuvap-bereyin de
bari Özleme biþiyler sorma mahanasýyýnan
bakayýn,
o da “ce(v)aplarkan bana bakar
hapa-hap,
gözgöze geliriz” deyon
içimden..
..
ne mümkün bilader
bi bobasý, bi ðýzý
itilaf devletleri ðibi
beni iþgal etdiler
gerçi hinci bi(r) de ne sorcaz,
aklýma geliyo okuyan genþler
Þeytan Ali’yle dalga geçellerdi
“vatiz yorneym piliz” derlerdi
zavallý da “len olum söðmen
valla iyade ederin bak” derdi
ya;
aklýma
“vatiz yorneym piliz”den baþka biþiy gelmeyo
yahu aklýma biþiy gelmeyo
ele geþmiþini …......... gafasý
iresmen garýncalandý yauu
insan biþiy sorama(z) mý
hindiye ðadak düþündüklerin nerde
hu Kel Haçca’nýn elinden su iþmeli bi
iyi de
Özleme geçi goyun mu soracan
dinine yandýmýn gafasý iresmen pafýnnadý
gatliken aklýma biþiy gelmeyyo
bi tek “vatiz yor neym piliz”
ha! bi de “fýransa mý böyük pýransa mý?”
get len valla olmaz,
bu iþ mafiþ!
yatar bu iþ!
böyle þey denir mi
Özlem adýmýn üsdünü cýzývýrý da
yeygisini gaptýrmýþ oðursak ala-gabak geçi ðibi
bakagalýrýn valla
oyusa günner geceler boyu
neler neler narað ediyodum hani
hiþ biri hala aklýma ðelmiþ deði(l).”
ilk mekdep biterkene gýzlarýn
hatýra defterinde sorduklarý sorular varýdý
o ðün aklýma hiþ biþiy gelmeyo da
hinci hatýrladým mesela;
“en sevdiðiniz irenk ne
en sevdiðiniz isim
ya o bana sorarsa..
gerçi benim en sevdiðim ismi bilmeyen yok da
hinci anasý var
dayýsý var
dayýsýnýn gýzý var
yau nerden çýkýyo bunnar”
“oyusa bi o olsa
bi de ben,
höyle baþ baþa..
hepiciðini soracan
o(ð)lumuzun adý ne
gýzýmýzýn adý ne ossun..
kaþ çocu(ðu)muz olsun isdersin
diktopuk keyer misin
hayallarkana
o bana dönüp sen ne isdersin deyo
aklýma; anacazýmýn
“sen böyüksün; mezburen
ilk olduðun uçu
ýramatlýðýn adýný sen go(ya)rsun zahýr”
dediði gelse de; ben
“sana benzesinner de adý ne olur olsun
sen ne isdersen”
deyon
o ðün aklýma gelen sorular hep
yalýnýzýkan sorulcak þeyler
hayalladýðýmda
o hiþ gonuþmayo
ne sorsam
yüzüme bakýyo
gözlerimin taa içine içine
gülüyo..
içim açýlýyo!”
valla ne bilen
iyi ki dünneye gelmiþin biliyo(r) musun
seni Yarada
bana yazana
þükürler osun
Özleeemmm
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.