Gözler en büyük suç sizin, çalmaktasýnýz masumlarýn kalbini Ya nazlý, utangaç tebessümler sizsiniz onca gencin katili
Meydandaki büyük çay bahçesi, akþamüzeri Yaný baþýmda koca bir aðaç Bir rüzgarýn üflemesi , bir onun titremesi Bir de çay kaþýðýnýn bardaktan çýkan sesi Sesler, hisler her þey dindi Tüm kainat ayný noktaya kilitlendi Küçük adýmlarýyla masaya geldi
Beyaz bir elbise var üzerinde sapsarý papatyalarla bezeli Baþýnda beyaz bir þapkasý var kýrmýzý çizgilerle iþlemeli Ellerinde pembe eldivenleri birini çýkarttý, ardýndan diðerini Ýkisini de masadaki küçük sarý çantaya yerleþtirdi
Garson geldi, bir arzusu var mý diye sordu Pespembe dudaklarýnda bir kýpýrtý Sanýrsam ‘’ küçük bir çay ‘’ dedi
Merdivenlere bakýyordu geldiðinden beri Gözlerini beyaz kordonlu küçük saatine dikti Rabbim ne kadar da ince bilekleri Birini bekliyordu halinden belli
Ayrýntýlar ayrýntýlar þeytan ayrýntýlarda gizli
Gözleri mi yalan söyler kim derse ki var daha güzeli Ya sesi, bir kere duyayým ne olur istemem baþka hiçbir þeyi
Sýðýnýrým rabbine batan güneþin, günahýmý bilen yalnýz sensin Canýmý al ne olur, býrakma þimdi þeytanla baþ baþa beni
Hani vardý bende iradenin cüzisi, yok olmuyor alamýyorum gözlerinden gözlerimi Ya fark ederse beni, indirmeliyim gözlerimi Hah böyle, bitmiþ çayýný karýþtýr þimdi Ne yapýyorum ben delirdim mi nedir Gözler en büyük suç sizin çalmaktasýnýz masumlarýn kalbini
Bir gülüþme iþittim, ses karþý masadan geliyor gibi Gözlerimi çay bardaðýndan çekip han fendinin masasýna çevirdim Hayýr olamaz nerede o haným kim bu masadakiler tanýmýyorum hiç birini Garson garson evet o da gördü, gördü eminim gördü Masaya iki çay için beþ lira býraktým Garson garson neredesin, hah buldum burada Garson bey þu masada bir bayan oturuyordu ya nereye gitti? Beyaz elbiseli olan mý beyefendi dedi Evet, evet dedim. Biraz önce hesabý ödedi þu tarafa doðru gitti Sahile inen caddeyi göstermiþti
Arkasýndan yokuþu indiðimde, karþýya geçmiþti Her yer kararmýþtý adeta tek ýþýðým oydu Ganita’ nýn karþýsýndaki kayalýklara oturdu
Dalgalar vurmayýn kýyýya serseri serseri , Kýskanýyorum onu ilk andan beri
Ne yapsam ki, yolun ortasýnda da böyle durulmaz ki Nereye, nereye gitmeliyim, yanýndaki taþlardan birine mi Yok, ya farkederse ya rahatsýz olursa izlememden onu gizli gizli En iyisi ganitanýn altýndaki masalardan birine oturmak Ben onu izlerim oda denizi Gece ve deniz, güzel güzel ama küçük haným hepsinden daha güzeli sizsiniz
Bir çay, iki çay derken, iki saat dolmuþtu Han fendi hiç kýpýrdamamýþtý yerinden, çevresindekilerde onu hiç fark etmemiþ gibi Beyazlar içinde kalktý yerinden, týpký melekler gibiydi Bana doðru geliyordu, fark etti mi acaba beni
Ne olursa olsun, duygularýmý bildireceðim Günah deðil ya, sözlüm olsun beklesin okulumun bitmesini Sadece telefonda görüþürüz evlenene kadar olmaz mý ki Boþ ver bunlarý da ya istemezse, ya beðenmezse beni
Durdu, derin sularýn hemen kýyýsýndaydý Dalgalar küçücük ayaklarýna deðiyordu, üþümüyor mu ki o narin bedeni
Bana bakýyor gibi, Yanýna gitmeliyim Kalbim ne olur durma þimdi
Dudaklarýnda küçük bir tebessüm hoþ geldin der gibiydi Hoþ bulduk diyemem ya, bir þeyler demeliyim ama ne? Merhaba mý, iyi akþamlar mý? Söyle ey deniz ne demeliyim
Elimi tuttu, kalbine götürdü Tenim, tenim sen ne kadarda talihlisin Anlamýyorum evet buz gibi elleri, kalbi deðil mi göðsünde Niye hiç hissettirmiyor kendini Elimi býraktý, yüzünü denize döndü Bir ayaðýný ileri attý, ardýndan diðerini Diz kapaklarýna kadar suyun içindeydi Anlamýyorum nereye gidiyor böyle Bana doðru bakýyordu gel neden gelmiyorsun der gibiydi
Ýlerledi ilerledi gittikçe suya batýyordu bedeni Ardýndan suya atladým Sorun bakalým biliyor muyum yüzmeyi Hayýr, ben yüzmeyi bilmem ki
Suyun altýndaydý ilk gecemiz Ýlk yuvamýz þu kapkara deniz Her þey veda ediyor gibiydi Elini uzattý, elleri sýmsýcaktý elleri
Sabah olduðunda hastanedeydim, güneþ solumdan içeri vuruyordu Annem yanýmdaydý, o anlattý bana her þeyi Dün gece iki saat kimsesiz kayalýklarý seyretmiþim Sonra kayalýklara gidip denize atmýþým kendimi Halimi seyreden garsonlar kurtarmýþ meðerse beni Keþke, ah keþke hiç ellemeselerdi Çünkü sýmsýcaktý elleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
İmran Esin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.