Öteki İlkyaz

Islak sokaðýn adýmlarýna dalýyorum
Sanki her zerresine adýn yazýlmýþ gibi
Ýnsanlarýn kimyasý mutluluksa, benimkisi hüzündür bilirim

Taþlar ve diðer anlamsýz taþlar
Bir sokaktan geçerken tanýyorum ýssýz taþlarý
Fatih’te bir kuþ uçuruyorum, taþlara vura vura
Acýmasýz bir çýðlýk gibi inliyor kulaklarýmdan adýn
Rahle boyu hüzünlerle... Minareler dolusu hüzünlerle...

Bir sevda taþýyorum gönlümde
Ýþbu olacak ki, bir devlet memuru ayýplýyor bizi
Kimse görmüyor aslýnda ve biz ahenkle seviþiyoruz
-Madam sizlere açýklamam gereken ahvalim var, bilmelisiniz
Þu sýralar pek bir yorgunum, tanrým dizlerinize zeval vermesin!-

Sahi, bu kaçýncý yaz? Seni yeni bulmuþken
Hangi hasretliktir ki bu gönlüme bir gölge gibi düþer
Vapura biniyorum apansýz bir yaðmur yaðýyor ve ayaklarým çýplak
Hiç bitmeyecek hüzünden arta kalan umursamazlýk...
Týpký bir þiir gibi deniz, baksam bozulacakmýþ gibi!
Kapatýyorum öyleyse gözlerimi, benim hüznüm aðýrdýr.
- denizlerden bile.

Günahlar sayýklýyorum bir yaz akþamý
Haþa! Þirk koþarcasýna hüzünleniyorum yitip giden kuþlara
Rahmet sevdalýsý bir mevsimdir bu Sonyaz
Neleri erteler insan? Bir hiç uðruna...

Bir dað gölgesi yeterdi beni yalnýzlýktan alýkoymaya
Ama gölgeler ve acýmasýz gölgeler
Her düþmandan daha da beterdir þimdi
Yalnýz bir Ardýç’a sarýlýr gibi, dimdik ve büsbütün duruyorum
Sanki bir adým daha atsam tüm hüzünler sona erecek...
Madam sizlere bir demet çiçek ve hüzün getiriyorum
Yaslanýn hayallere, mavi ve derin hayallere.

Kalanlarýn hüznü yetmiyormuþ gibi bir de
Savaþ maðdurlarýnýn hüznü kaplýyor dört bir yaný
Suriyeliler armalar halinde ilerliyor þimdi
Bir hüzün bulutu gibi
Bastýklarý her toprak bir miktar daha yýkýma gebe oluyor
Kuruyan Selviler...
Umudumdur þimdi bir hüzünden arta kalan
Hasret ilikliyorum kuþlarýn kanatlarýna
Bu yaz akþamýnda... bildiðimiz adý: Sonyaz’da
Bitiyor iþte bitiyor!
Yüzümde acý bir tebessüm ile
Pek de iyi geçmeyen bir imtihan gibi
Tanrýmýn zorlu imtihaný...

Yaþýyorum ve yaþayacaðým. Hangi hüzünler doðarsa doðsun
Bir maviliðe yaslanacaðým ve saklanacaðým köþe bucak
Elbet geçecek bu yaz
Elbet solacak yapraklar
Hüzünleri bir kapý arkasýna asacaðým
Ta ki öteki ilkyaz gelene kadar...

Sosyal Medyada Paylaşın: