daðýn ardýna gizlenmiþ
gök
dað
gözlerimin
dayamýþým sýrtýmý
sarý rüzgâra
gölgem geçkin benden
rüzgâr yorgun öfkeden
döndürüyorum dilimi
dertlerimle
dönüyorum kendime
yüzüm kelimelerin ekseninde
düþüyor
ruhumdan bir sesli harf
mevsimler sarý
yorgun ve sarý rüzgâr
ama mavinin göbeðinde
memelerini sallýyor bir kýz
sarý
düþüyor özü
bir oðlanýn
sarý
memeler
kýzgýn
yan yana geçiyoruz
iç içe geçiyoruz
içimiz geçiyor
içimizden geçiyoruz
düþüyor ruhlarýmýzdan
tüm harflerimiz
sarý
gotik bir heykel gibi
gidiyorum kendime
terk etmiþ güzel sözler
þiirleri
hak etmeyenlerle beslenir olmuþ
þair ölümleri
devriliyor gözlerimden
dað
eskiyor tenim
birkaç resim
birkaç mevsim
hep o rüzgâr
sarý
gidiyorum
uzak ve sýcak
parçalaya parçalaya
yarýlayarak zamaný
yaralayarak hayatý
Nisan Serap Muratoðlu