Ben, gecenin utanmazlýðýný sevdim
Karanlýða kendini feda ederken gölgeler
Gülüþünün sinsi ýþýltýsýný
Koynuna astýðý yýldýzlarla
Övüncünü
Buðulu þarkýlara eþlik etmesini
Sahiplenmesini kayýp ruhlarý
Ve sarhoþluðumla sendelerken
Yalnýzlýðýmý okþayýp
Sarýlýþýný sevdim
Ben, insanlarýn gidiþini sevdim
Telefonda üzünçlü vedalarý
Eþikte yarým kalan anýlarý
Eksilen bardaktan
Sessizliðe dökülen þarabý
Yastýðýn soðuk yüzünü
Radyoda þiir gecelerini
Ellerinde bayraklarla
Güneþe yürüyenleri
Þehrin kalabalýk
Ýç çekiþlerini
Sevdim
Ben, aþkýn dudaklarýnda taze yasemin öpüþünü sevdim
Gözlerinin giziyle içimi
Titremesini
Kirpiklerinin her buluþmasýnda
Ruhuma yaþattýðý
Devrimleri
Yaslandýðým omuzunda
Hayallerime þarkýlar söyleyen
Sesini
Dokundukça, yaþadýðýmý hissettiren
Ellerini
Gülüþlerine saklý
Hüzünlü kemanýn ezgisiyle
Gidiþini sevdim
Ben, seni sevdim
Gecenin utanmazlýðýnda
Ýnsanlarýn yaðmur sonrasý
Unutuþunda
Körelen umutlarýn
Yasýnda
Hayatla ölüm arasýnda
Çoðaltmaný sevdim
Býraktýðýn aþka
Teþekkür ederim
Nisan Serap Muratoðlu