Ne vakit mutlu olmaya çalýþsam Yüz bin kere kýrýlýr sol yaným Düþ pempe hayal kurarken Hep kalýr ortada yarým yamalak Fýrat’ýn suyuna adýný yazsam da Halkalanýr boðazýmda bu sevda Sevda ki ömre çare sanki Yürek iþçisiyim ben de Dehlizleri dele dele ilerlemektir vazifem Sonsuza dek sürse bile… Unutmak bazen mutluluðu, Uzaklara gitmek mi çare? Her yer puslu bir ayaz gecesi, Kasvetli yüzler, robotlaþmýþ bedenler…
ÝBRAHÝM BAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim bakır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.