yine erken saatlerdeydi güneþin yüreðime selamý duvardaki çerçevelerde antik kentlerin el yazmalarýný izliyordum sanki oysa çok deðil...altý yýl öncenin fotoðraflarý yaz bitimi plajda unutulan bir cep aynasý gibiyim yansýtýyorum yaðlý boya bir resme kokusu sinmiþ yasa dýþý sürgün bir besteyi
bende her dem hazan her dem þiir
hangi fotoðraftan bakýyorsunuz bana
’günaydýn güneþ aydýn çocuklar ’diyen annemin biriktirilmiþ sesi
babamýn sabah telaþý çay keyfi,sabah esprileri ve elinden düþürmediði günlük gazeteleri...
gülümseyerek kalkardý uykudan ablamýn þimdi kör olan gözleri...
seni bulamadým
rüyamda bana çakýl taþlarý getiren Hýzýr aþkýna çiçekçiye koþtum kokusu giz olan çiçekler istiyorum dedim... ve bir avuç da çakýl taþý yüzüme aydýnlýðý çevirdi baktý ki içimde akþam sefalarýnýn yalnýzlýðý... baþýný önüne eðdi
yaz sonu telaþlarýndayým aðustos bir hüzün kaosu gibi bunu kuþlar bilmeyecek içimde öyle bir kýþ baþladý ki bahar hiç gelmeyecek...
dýþarýda sukutu bir güneþ penceremde rüzgarlý ayrýk otlarý ey þair býrak bu haykýrýþlarý
iþte bu sabah ki kahvaltý yalnýzlýðým
yüreðimi ýsýtan sadece bir bardak çay ve kuþlarýn acemaþiran bakýþlarý...
Ayþegül aþkým karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.