dönenceye baðdaþ kuran bir sarýdan geçiyorum þiirler senin peþine takýldý seneler geçti mevsimlerin üzerine sapsarý bir kar yaðdý...
kedilerimin düþsel kýrýntýlarý kar ve kül gecede kediler döndükçe kar sapsarý
bir saat önce...
gittiðinden beri uzak iklimlerdeyiz hasta mevsimlere düþünü gezdiriyorum bahar kaçak bir yaðmur sanki söylenen her yemin yalancý köz yalancý sükut algý yanýlsamalarý kelime yangýnlarý gibi içimdeki her duygu ezilmeye aday karýnca sürüsü hala yarým kalan baharý bekliyorum bahar içime gömüldükçe kefenlenmiþ sarý
bugün...
gittiðinden beri giz kokan çiçekler ölüyor ölmek sadece ceset olmak deðil ölmek sargýn bir kuþ sürüsü yanan bir þehrin kýrýk dökük lambalarý manolyalarýn gözbebeklerinden düþmesi ölmek sarýdýr en çok vedanýn sarýsý düþen yüreðin kapanan valizlerin hoþça/k/alýn sarýsý
yarýn...
ellerime son dokunuþunun yarýsý sen de kaldý ve ben de kalan yarýsý... gittin ve ardýndan koþturan þarkýlarý yakalamaya çalýþtým olmadý... kasýrgalar getiren rüzgar olsam ne yazar peþinden sürüklendi hatýralar ve bu kentin ýssýz sokaklarý aynada tedirgin bir gölge buruk bir gül ki kýrmýzýdan çok sarý
vedanýn ertesi günü...
gittiðinden beri duvarda yamalý gölgeler istasyonu her gece geleceðin treni bekliyorum perdeler peronlar arasý yalnýzlýk çýðýrtgan kuþlar dolar perdelere bir çocuk koþturur sonsuzdan saçlarý Eylül sarý bende içre süzülen benden öte bir sarý
ve sonsuz...
gittiðinden beri ayný manzarayý farklý þehirlerden izliyoruz penceresinden ay ý izleyen gözlerim/iz/ gök kubbenin altýnda iki nokta, samanyolu sadece yakamozlara d/üþüyor yakamoz ýþýldayan derin balýk taneleri samanyolunu götürüyor aþksýz yaþanmýyor dedi kýþ Sokaðý her yer kaçýyor senden þehirler uçuþuyor
ömrüm kor sarý
sen de doðduðum gün yüreðime yapýþan aþk lekesi
(s a p s a r ý)
Ayþegül Aþkým Karagöz -kedileri ve kuþlarý çok seven þair- (rüzgar çanlarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.